Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα σκέφτομαι ότι την πρώτη φορά που διάβασα το “Κρασί του Θέρους” του Ray Bradbury (Άγρα, μετάφραση Βασίλης Δουβίτσας), ήταν Αύγουστος και είχα ήδη χάσει το μεγαλύτερο μέρος του. Στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, την 1η Ιουνίου, ο μικρός Ντάγκλας Σπώλντινγκ σκέφτεται ότι έχει “ένα ολόκληρο καλοκαίρι εμπρός του για να σβήνει μία προς μία τις μέρες στο ημερολόγιο”. Κι εγώ, τότε, δεν το είχα πλέον. Αυτό που κάνει υπέροχα ο Bradbury στο βιβλίο αυτό, είναι να αποκαλύπτει τις άπειρες τελετουργίες που έχει το καλοκαίρι: “Το πρώτο ξυπόλητο τρέξιμο της χρονιάς στην πρασιά. Η πρώτη φορά της χρονιάς που παραλίγο να πνιγείς στη λίμνη. Το πρώτο καρπούζι. Το πρώτο κουνούπι”. Ξυπνώντας νωρίς το πρωί της 1ης Ιουνίου, βλέπεις το καλοκαίρι με τον ίδιο διπλό τρόπο που το έβλεπες όταν ήσουν παιδί: Λες και δεν είναι μια εποχή όπως όλες οι άλλες, λες και είναι ένας μαγικός κόσμος που είτε θα κρατήσει για πάντα είτε θα αυτοαναφλεγεί και θα χαθεί σε μια στιγμή, έτσι όπως ελάχιστα κρατάει ένα ηλιοβασίλεμα. Με τον “Γιούνη” του Τσαρούχη -στην εικόνα και μέσα σου- “βάστα το καλοκαίρι στο χέρι σου, στάξε καλοκαίρι σε ένα ποτήρι, ένα μικρό ποτήρι ασφαλώς, τη μικρότερη καυτερή γουλιά για τα παιδιά· άλλαξε την εποχή στις φλέβες σου φέρνοντας το ποτήρι στα χείλη σου και σταλάζοντας καλοκαίρι μέσα τους”. Θα ξαναμιλήσουμε για το καλοκαίρι, όλο το καλοκαίρι για το καλοκαίρι θα μιλάμε…
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης