Τα Δώδεκα Concerti Grossi, Op. 6, HWV 319–330, του George Frideric Handel είναι για ομάδα σολιστών (κοντσερτίνο: δύο βιολιά και τσέλο), ορχήστρα εγχόρδων (ριπιένο) και basso continuo (τσέμπαλο και όποιο άλλο όργανο μπάσο αποφασίζει ο συνθέτης (ή και ο μαέστρος). Δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά με συνδρομή στο Λονδίνο από τον John Walsh το 1739. Λαμβάνοντας ως μοντέλο το παλαιότερο κοντσέρτο da chiesa και την concerto da chiesa του Arcangelo Corelli, παρά το μετέπειτα βενετσιάνικο τριμερές κοντσέρτο του Antonio Vivaldi που ευνοήθηκε από τον Johann Sebastian Bach, γράφτηκαν για να παίζονται κατά τη διάρκεια παραστάσεων των ορατορίων και των ωδών του Handel. Παρά το συμβατικό μοντέλο, ο Handel ενσωμάτωσε στα μέρη όλο το φάσμα των συνθετικών του στυλ, όπως trio sonata, οπερατικές άριες, γαλλικές οβερτούρες, φούγκες, θέμα και παραλλαγές καθώς και ποικιλία χορών. Τα κοντσέρτα αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από νέο υλικό που η μουσική δημιουργικότητα του Χαίντελ αφήνει να ξεχειλίζει σαν το γάργαρο νερό μιας αστείρευτης πηγής.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Νίκος Ξανθούλης