Γιατί μας αρέσει η μουσική;
Ξέρουμε ότι τα βασικά συστατικά της μουσικής, δηλαδή ο ρυθμός και η μελωδία, σχετίζονται με εγκεφαλικές δραστηριότητες οι οποίες μας επιτρέπουν να την αντιλαμβανόμαστε ως σημαντικό ερέθισμα-αίσθημα.
Μια καθαρά επιστημονική μελέτη της σχέσης μεταξύ μουσικής και εγκεφάλου συνιστά μια «τεχνοπολιτισμική» προσέγγιση που εστιάζει αποκλειστικά σε βιοχημικές και γνωστικές βιολογικές διεργασίες. Ενώ προσφέρει επιστημονικές εξηγήσεις αντιμετωπίζει τη μουσική μέσα από το αποκλειστικό πρίσμα της βιολογικής λειτουργίας. Δεν μπορεί όμως η αμιγώς βιολογική προσέγγιση της μουσικής να συμπεριλάβει την υπαρξιακή, φαινομενολογική και πολιτισμική της διάσταση. Ουσιαστικά η βιολογική προσέγγιση της μουσικής αδυνατεί να ερμηνεύσει την βιωμένη εμπειρία της μουσικής ακρόασης ή/και της μουσικής δημιουργίας.
Η συζήτηση με τον καρδιολόγο, αναπληρωτή διευθυντή του καρδιολογικού του Ωνασείου, δεν τελειώνει ποτέ. Η βαθιά του γνώση τόσο στην επιστήμη του όσο και στην μουσική είναι εχέγγυο για συζητήσεις ουσιαστικές που ενδιαφέρουν κάθε ακροατή.
Θανάσης Δρίτσας και πάλι… και πάλι… και πάλι (Πάντα έχει να μας πει κάτι καινούριο)
Παραγωγή-Παρουσίαση: Νίκος Ξανθούλης