Patrick Süskind: «Το Άρωμα», Η Ιστορία ενός Δολοφόνου [Δ’ μέρος]
«Πότε-πότε έχωνε το χέρι στην τσέπη κι άγγιζε το μπουκαλάκι με το άρωμά του. Είχε τη δύναμη, την κρατούσε στο χέρι του. Μια δύναμη ισχυρότερη απ’ αυτήν του χρήματος, της βίας ή του θανάτου: είχε την τρομερή δύναμη να γεννά στην ψυχή των ανθρώπων την αγάπη.» – Patrick Süskind: «Το Άρωμα»
Στην εκπομπή της Τετάρτης 14/08/24 Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ αφηγείται ένα «τρομακτικό παραμύθι», ένα «φιλοσοφικό θρίλερ» και μια «ερωτική φαντασία»: Ο Πάτρικ Ζίσκιντ έγραψε το μυθιστόρημα «Το Άρωμα» το 1985. Το όνομα του ήρωά του, Jean-Baptiste Grenouille, ενδέχεται να είναι εμπνευσμένο από τον Γάλλο αρωματοποιό Paul Grenouille, ο οποίος άλλαξε το όνομά του σε Grenoville όταν άνοιξε τον πολυτελή οίκο αρωμάτων του το 1879. Για τον ίδιο τον ήρωα είναι πιθανό να άντλησε έμπνευση από τον Manuel Blanco Romasanta: ο Romasanta ήταν ο πρώτος καταγεγραμμένος κατά συρροή δολοφόνος της Ισπανίας. Το 1853, δέκα χρόνια πριν από τον θάνατό του, ομολόγησε δεκατρείς φόνους γυναικών και παιδιών, αλλά ισχυρίστηκε πως είχε το ακαταλόγιστο επειδή υπέφερε από μια κατάρα που τον μεταμόρφωνε σε λύκο. Αν και αυτή η υπερασπιστική γραμμή απορρίφθηκε στη δίκη, η βασίλισσα Ισαβέλλα II δεν ενέκρινε τη θανατική ποινή ώστε να επιτρέψει στους γιατρούς να διερευνήσουν τον ισχυρισμό του Romasanta ως παράδειγμα κλινικής λυκανθρωπίας. Εκτός των άλλων, ο Romasanta αφαιρούσε το λίπος των θυμάτων του για να φτιάξει σαπούνι υψηλής ποιότητας.
Όποια κι αν ήταν τελικά η πηγή έμπνευσης για τον συγγραφέα, το σίγουρο είναι πως δημιουργεί έναν ανατριχιαστικό (αντι)ήρωα, που η πορεία του στο βασίλειο των οσμών θα τον οδηγήσει στο εργαστήριο του αρωματοποιού, στη θέση του ημίθεου, ο οποίος παρασύρει τα πλήθη με όπλο το ύψιστο και συγκλονιστικότερο άρωμα που υπάρχει: αυτό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη
(φωτό: ο Ben Whishaw στον ρόλο του Γκρενούιγ στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου σε σκηνοθεσία Tom Tykwer, 2006)