Ο ήρωας της σημερινής ραδιοφωνικής ταινίας ψάχνει να βρει τι κρύβεται πίσω από τα αλλεπάλληλα φωτάκια που αναβοσβήνουν και με τη συνδρομή των Oscar Wilde, Eugene Ionesco, Hans Kudszus, Billie Eilish και Μάρκου Μέσκου γίνεται θεατής της ζωής του, ρίχνει γροθιές στο κενό, πιστοποιεί πως η ρηχότητα είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα και συνειδητοποιεί «πώς είναι πιο δύσκολο να μιλάς για κάποιο πράγμα από το να το κάνεις: πράττοντας ανοίγουν τα μάτια μας σε αυτό που δε θέλαμε». Κι έτσι αποφασίζει, είτε ως θεατής της ζωής του, είτε κόβοντας αποφασιστικά τους γόρδιους δεσμούς, είτε αποφεύγοντας την ηλιθιότητα, είτε αναγνωρίζοντας τις διαρκείς αναστολές που προκαλεί ο φόβος (κάθε φόβος), να μην αποφεύγει την πράξη ακόμα κι όταν συνεπάγεται τον κίνδυνο οφθαλμοφανώς: Γιατί «το περασμένο σκοτάδι λάμπει όταν νιώθουμε πως βγήκαμε από μέσα του».
Παραγωγή-Παρουσίαση: Μενέλαος Καραμαγγιώλης