Πρωινά, Τρίτο, και το καλοκαίρι προχωράει αργά στις πόλεις και τις εξοχές μ’ έναν ήλιο τεράστιο λες κι έχει βγει από πίνακα του Βαν Γκογκ. “Και θυμάμαι τον ήλιο που γελούσε”, γράφει κάπου ο Γιώργος Σαραντάρης. Κι αλλού, περιγράφει ένα καλοκαίρι σαν τα παιδικά μας: “Αστράφτει η πολιτεία, αστράφτει ο νους μας / Η φαντασία τους κήπους πλημμυράει / Είναι παιδιά που στέκονται στις βρύσες”. Περπατάω στην άκρη της πόλης αξημέρωτα και σχεδιάζω με τον νου ταξίδια μέσα από τις μουσικές, έτσι όπως η μία συναντά την άλλη στις εκπομπές αλλά και στις μοναχικές ακροάσεις. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, μαζί με τον Σαραντάρη που τόσο του άρεσε να γιορτάζει τη φύση, στέκεται κι ο Σεφέρης: “εδώ είναι τα τρεχάμενα νερά εδώ είναι ο κήπος / εδώ βουίζουν οι μέλισσες μες στα κλωνάρια / και ο ήλιος νά! και τα πουλιά του παραδείσου / ένας μεγάλος ήλιος πιο μεγάλος απ’ το φως”. Και για το τέλος, ο Ελύτης: “Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα / Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή / Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ / Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ / Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό / και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο”. Ο τεράστιος ήλιος, ο Βαν Γκογκ, το νησί, το καλοκαίρι μας…
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης