Πρωινά, Τρίτο και όπως σε κάθε επιστροφή από το Λονδίνο έτσι και αυτή τη φορά, νιώθω γεμάτος έμπνευση και καινούργιες ιδέες. Αυτή η επίσκεψη συνέπεσε όμως μ’ ένα θλιμμένο γεγονός, τον θάνατο του Alfred Brendel, που είχα παρακολουθήσει στον κύκλο των τελευταίων του συναυλιών, στο Royal Festival Hall το καλοκαίρι του 2008 να παίζει Mozart, Beethoven και Schubert αντικαθιστώντας την πειθαρχία που χαρακτήριζε το παίξιμό του στην αρχή και τα μέσα της καριέρας του με μια σπάνια ελευθερία. Ήταν ο ίδιος τρόπος που υιοθέτησε στην ύστερη εποχή του και ο Trevor Pinnock. Πέρα από τον θάνατο του Brendel, αυτό το ταξίδι είχε τη ζεστασιά της πιο τρυφερής συντροφιάς. Έτσι, η ποίηση του Άγγλου ποιητή Stephen Spender δεν θα μπορούσε παρά να έρθει στο μυαλό μου ξανά: “Ο φωτεινός τρόπος που κλείνει τον χέρι της / Γύρω από το δάχτυλό μου / Η κόρη μου καθώς περπατάμε μαζί τώρα / Σε όλη μου τη ζωή θα νιώθω ένα αόρατο λαμπρό δαχτυλίδι να περιβάλλει αυτό μου το χέρι: Όταν μεγαλώσει, πέρα από το σήμερα, ακόμα και τώρα που κιόλας τα μάτια της είναι ήδη μακριά (“To My Daughter”). Καλοκαίρι, σε μια πόλη που συνήθως μοιάζει φθινοπωρινή. Μα αυτή τη φορά ούτε που έβρεξε, ούτε που συννέφιασε για μια στιγμή. Ήταν ελάχιστες οι μέρες μα με τον βρετανικό ουρανό, γαλάζιο πάνω από το Big Ben και τα λόγια ενός όχι ακριβώς Άγγλου αλλά σε έντονη σύνδεση με την Αγγλία ποιητή, του Derek Walcott: “Μέρες που κράτησα, μέρες που έχασα / μέρες που ξέφυγαν, σαν κόρες, από τα προστατευτικά μου χέρια” (Midsummer Tobago). Επιστροφή, until next time…
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης