ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΜΑΕΣΤΡΟ RUDOLF MORALT (1902-1958) (ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ)
Jacques Offenbach: Τα παραμύθια του Hoffmann: τέλος της πρώτης πράξης και δεύτερη πράξη. To γαλλικό λιμπρέτο της τρίπρακτης όπερας (που ερμηνεύεται εδώ σε γερμανική μετάφραση), έγραψε ο Jules Barbier, με βάση τρεις ιστορίες του Ernst Theodor Amadeus Hoffmann.
Στο τέλος της πρώτης πράξης λαμβάνουν μέρος, κατά σειρά εμφάνισης, οι καλλιτέχνες:
Hoffmann, ένας ποιητής, ο τενόρος Waldemar Kmentt.
Nicklaus, δηλαδή η μεταμφιεσμένη Μούσα, η mezzo-soprano Gisa Nerz.
Spalanzani, ένας φυσικός και εφευρέτης μηχανικής κούκλας, ο βαρύτονος Karl Hoppe.
Ολυμπία, μια μηχανική κούκλα, η soprano-coloratura Rita Streich.
Cochenille, υπηρέτης του Spalanzani, o τενόρος John Kuhn.
Coppélius, κατασκευαστής γυαλιών και μάγος, o μπασο-βαρύτονος George London.
Στη δεύτερη πράξη λαμβάνουν μέρος, κατά σειρά εμφάνισης, οι καλλιτέχνες:
Αντωνία, η υψίφωνος Teresa Stich-Randall.
Crespel, πατέρας της Αντωνίας, ο βαθύφωνος Max Proebstl.
Υπηρέτης Franz, o τενόρος John Kuhn.
Hoffmann, ένας ποιητής, o τενόρος Waldemar Kmentt.
Νicklaus, δηλαδή η μεταμφιεσμένη Μούσα, η mezzo-soprano Gisa Nerz.
Iατρός Miracle, ο μπασο-βαρύτονος George London.
Φωνή της εκλιπούσας μητέρας της Aντωνίας, η μεσόφωνος Mária von Ilosvay.
Συμμετέχουν προσκεκλημένοι. Τη Χορωδία και την Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας διευθύνει ο Rudolf Moralt. Ραδιοφωνική ηχογράφηση, Ιούνιος 1956.
Στο τέλος της πρώτης πράξης, ο εφευρέτης της κούκλας, Spalanzani, ανακοινώνει πως το δείπνο είναι έτοιμο. Ζητά από τον Hoffmann να χορέψει με την Ολυμπία.
O ποιητής, μένοντας μόνος με τη μηχανική κούκλα της εξομολογείται με πάθος τον έρωτά του. Όταν της σφίγγει το χέρι, η κούκλα κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις και κατόπιν φεύγει από μια πόρτα. Μόλις εμφανίζεται ο Nicklaus, o Ηοffmann του λέει ότι η Ολυμπία τον αγαπά.
Καταφθάνει ο οργισμένος Coppélius. Έμαθε ότι ο Εβραίος Élias, πτώχευσε. Διψώντας να εκδικηθεί τον Spalanzani, κρύβεται στο δωμάτιο της Ολυμπίας. Οι μουσικοί παίζουν βαλς και οι καλεσμένοι χορεύουν. Ο Spalanzani φέρνει την Ολυμπία στον Hoffmann. Οι δυό τους χορεύουν με μεγάλη ταχύτητα, στριφογυρίζοντας ξέφρενα. Ο Spalanzani αγγίζει τον ώμο της Ολυμπίας, που σταματά απότομα. Ο Hoffmann, μέσα σε σύγχυση, λιποθυμά σε καναπέ. Η μηχανική κούκλα επιστρέφει στο δωμάτιο, συνοδευόμενη από τον υπηρέτη Cochenille. Ο Hoffmann αρχίζει να συνέρχεται, έχοντας τα γυαλιά του σπασμένα. Από τα παρασκήνια ο Cochenille κραυγάζει. Ακούγονται ήχοι από σκορπισμένα ελατήρια, βίδες και άλλα εξαρτήματα του μηχανισμού. Ο Coppélius διέλυσε την κούκλα. Ο Spalanzani και ο Coppélius υβρίζουν ο ένας τον άλλον και συμπλέκονται. Ο Hoffmann – δίχως τα μαγικά γυαλιά – συνειδητοποιεί πως ερωτεύτηκε μια μηχανική κατασκευή και καταρρέει σε καρέκλα. Οι καλεσμένοι γελούν ειρωνικά.
Ερευνα-Παραγωγή-Παρουσίαση: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΟΥΣΤΑΣ