Δευτέρα 16 έως Παρασκευή 20-05-22, ώρα 12:00-13:00
Παραγωγή-Παρουσίαση: Σταμάτης Αθανάσουλας
Εβδομάδα αφιερωμένη στον Tan Dun (1957)
2η Εκπομπή
Ο σπουδαιότερος Κινέζος συνθέτης μαζί με τον παλαιότερο: Chou Wen-chung (1923-2019), που από το 1986 ζει στη Νέα Υόρκη, έχοντας πια αποκτήσει την Αμερικανική υπηκοότητα.
Ενηλικιώθηκε κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης της Κίνας που διήρκησε από το 1966 έως το 1976 και που την ξεκίνησε ο Μάο Τσετούνγκ.
Αρχικά δεν έλαβε καμία σχολική η πρώιμη μουσική εκπαίδευση. Για αρκετά χρόνια φύτευε ρύζι σε κάποια μεγάλη Κομμούνα της ιδιαίτερης πατρίδας του: Χουνάν.
Ο Tan Dun έπαιζε το erhu, το παραδοσιακό κινέζικο βιολί.
Μέχρι τα 17 του, ήταν ο μουσικός του χωριού, παίζοντας σε γιορτές, σε γάμους και κηδείες.
Εκείνη την εποχή ένα ποταμόπλοιο που μετέφερε έναν θίασο της κινέζικης Όπερας του Πεκίνου ανατράπηκε. Πολλοί μουσικοί πνίγηκαν. Στάλθηκε τότε αμέσως εκεί ως αντικαταστάτης. Ως ερμηνευτής του erhu και ως ενορχηστρωτής.
Στα 19 του χρόνια έγινε δεκτός στο τμήμα σύνθεσης του νεοσύστατου Κεντρικού Ωδείου του Πεκίνου, και ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την Ευρωπαϊκή μουσική.
Η μουσική που συνέθετε συνάντησε κάποιες φορές αντιδράσεις από την κρατική εξουσία φτάνοντας να χαρακτηρίσει το 1983 ως «πνευματική» ρύπανση.
Το 1986 ο Tan Dun μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Columbia το 1993 με τον Chou Wen-chung, τον Mario Davidovsky και τον George Edwards.
Το μουσικό του ιδίωμα έλκεται από τη μουσική της πατρίδας του, ιδιαίτερα από τη μουσική της Όπερας του Πεκίνου, όπως και από την Ευρωπαϊκή ατονική μουσική.
Συχνά στις συνθέσεις του χρησιμοποιεί και παραδοσιακά όργανα της Κίνας σε ένα πολύ ενδιαφέρον πάντρεμα με εκείνα της δυτικής ορχήστρας.
Αίσθηση προκαλεί το 1998 με τη όπερα Marco Polo για την οποία και κερδίζει το βραβείο σύνθεσης Grawemeyer, όντας ο νεότερος συνθέτης που του έχει απονεμηθεί.
Μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του που θα παρουσιάσουμε είναι τα εξής: Κοντσέρτο για κρουστά του νερού, και ορχήστρα στη μνήμη του Toru Takemitsu 1998, Παράδεισος – Γη – Ανθρωπότητα, με αφορμή την ανεξαρτησία του Χονγκ Κονγκ από την Αγγλία το 1997, Shuang Que για τα παραδοσιακά κινεζικά όργανα: erhu και yangqin, Silk Road για σοπράνο και κρουστά, μουσική από την ταινία Τίγρης και Δράκος που του επέφερε και το βραβείο Όσκαρ και πολλά αλλά.
Σημειωτέον ότι τον Μάρτιο του 2013 διορίστηκε πρέσβης καλής θέλησης της UNESCO υπό το πρίσμα των προσπαθειών του να προωθήσει τον διαπολιτισμικό διάλογο μέσω της μουσικής.
www.trito.gr