Ιστορίες τραγουδιών που αγαπήσαμε κάτω από τον καυτό ήλιο
Από τον Φώτη Απέργη
Τον Αύγουστο του 1958, ο Εντι Κόχραν και ο μάνατζέρ του Τζέρι Κέιπχαρτ έγραψαν το Summertime Blues. Δε φαντάστηκαν ότι θα γνώριζε τέτοια επιτυχία και το έβαλαν στη δεύτερη όψη του σινγκλ.
O νεαρός ήρωας του τραγουδιού καίγεται να βγει με την κοπέλα του. Για να του επιτρέψουν να πάρει το οικογενειακό αυτοκίνητο, οι γονείς του απαιτούν να πάει να δουλέψει. Όμως, εκείνος λέει στο αφεντικό του ότι δήθεν είναι άρρωστος. Όταν το ψέμα του αποκαλύπτεται, χάνει και τη βόλτα με το κορίτσι.
Από κει και πέρα, το τραγούδι γίνεται μάλλον σουρεαλιστικό: ο νεαρός καταφεύγει για το πρόβλημά του στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αλλά τον αντιμετωπίζουν κυνικά: «θα ήθελα να σε βοηθήσω γιε μου, αλλά είσαι πολύ μικρός για να ψηφίζεις». Έτσι, ο ήρωας του τραγουδιού επιβεβαιώνει αυτό που μας είπε από την αρχή: Δεν υπάρχει γιατρειά για τα μπλουζ του καλοκαιριού.