Ο Νάσος Βαγενάς είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ποίησης της «γενιάς του ’70», δοκιμιογράφος, κριτικός, μεταφραστής και πανεπιστημιακός.
Γεννήθηκε στη Δράμα το 1945. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1963-1968), στα Πανεπιστήμια Ρώμης (1970-1972), Έσσεξ (1972-1973) και Καίμπριτζ (1974-1978) όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα την ποίηση και την ποιητική του Γιώργου Σεφέρη. Από το 1980 ως το 1991 διετέλεσε καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, και από το 1992 είναι καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1996 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Έχει δημοσιεύσει 13 ποιητικές συλλογές, ένα βιβλίο πεζογραφίας, και 11 βιβλία με κριτικά δοκίμια και μελέτες πάνω στα θέματα λογοτεχνίας. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Κριτικής το 1995 για το έργο «Η ειρωνική γλώσσα: Κριτικές μελέτες για την νεοελληνική γραμματεία» και το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2005 για το έργο του «Στέφανος».