Τραγούδια του Απόστολου Χατζηχρήστου από τα χρόνια του γραμμοφώνου ( 1938-1954 )
Πέμπτη 8/6/23, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Η ΑΡΧΗ : Ο Απόστολος Χατζηχρήστος, είναι δυο ή τρία χρόνια μεγαλύτερος απ’ το Μάρκο. Γεννιέται κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, σε προάστιο της Σμύρνης. Γόνος εύπορης οικογένειας, μαθαίνει σε μικρή ηλικία πιάνο κι ακορντεόν. Όμως, μέσα από τις ανατροπές που φέρνει η Μικρασιατική καταστροφή, αφού γνωρίσει τα βάσανα της αιχμαλωσίας και της προσφυγιάς, θα βρεθεί να δουλεύει για χρόνια ηλεκτροσυγκολλητής, κάπου στο Τουρκολίμανο. Η επιτυχία της περίφημης “ξακουστής Τετράδος του Πειραιώς” θα στρέψει την προσοχή τού – 30άχρονου πλέον, Απόστολου – στο μπουζούκι και στον ήχο του Πειραιώτικου ρεμπέτικου. Στη δημιουργία αλλά και στο τραγούδι του, θα συντελεστεί ένας από τους πλέον επιτυχημένους συνδυασμούς της σμυρνέικης και της πειραιώτικης φλέβας του αστικού λαϊκού τραγουδιού εκείνης της εποχής. Θα γνωρίσει σχετικά γρήγορα τον Μάρκο αλλά και τους υπόλοιπους εκπροσώπους του Πειραιώτικου ρεμπέτικου και θα βρεθεί να παίζει μαζί τους στα γνωστά για την εποχή στέκια, στο “Δάσος” του Βλάχου στο Βοτανικό , στου “Πίκινου” στο Θησείο, στου “Μάριου” στην Ομόνοια κλπ. Το 1938 θα ξεκινήσει η δική του δισκογραφική καριέρα, ως συνθέτη αλλά και ως τραγουδιστή.
Η ΑΥΛΑΙΑ : Η πτώση των κλασσικών του ρεμπέτικου περί τα μέσα της δεκαετίας του ’50, είναι ένα γενικότερο φαινόμενο. Έχει συζητηθεί πολύ και σαφώς αξίζει ακόμα βαθύτερη μελέτη. Όχι μόνον μουσική. Από το ’51 μέχρι το ’59, ο Μάρκος θα ηχογραφήσει όλα κι όλα …δυό τραγούδια και θα περάσει μια τραγική περίοδο αρρώστιας και φτώχειας ωσότου ξανάρθει στην επιφάνεια μέσα από τις επανεκτελέσεις του Γρηγόρη Μπιθικώτση και μέσα από το ενδιαφέρον των “φοιτητών” που μελετούν το ρεμπέτικο και διοργανώνουν εκδηλώσεις για τους απόμαχους εκπροσώπους του, στη δεκαετία του ’60. Η πτώση του Χατζηχρίστου θα είναι ανάλογη. Δεν είναι ποτέ πολύ παραγωγικός αλλά εκεί που από το ’46 μέχρι το ’51 ηχογραφεί 50 τραγούδια, το 1953 – 54 θα ηχογραφήσει όλα κι όλα 8 τραγούδια… Και μετά σιωπή… Η διέξοδος θα είναι και γι αυτόν κάποιες περιοδείες στην επαρχία. Αυτός όμως, δεν θα προλάβει, να βιώσει το νέο ενδιαφέρον που γεννιέται για το χώρο του στο γύρισμα του ’60. Θα χτυπηθεί από καρκίνο στους πνεύμονες και θα φύγει για πάντα τον Ιούνιο του ’59, προτού συμπληρώσει τα 57 του χρόνια.
Ανάμεσα, διεκδικούν πάντα τη θέση τους, περίπου 80 τραγούδια : «Γκελ, γκέλ, καιξή!», «Αλήτη μ’ είπες μια βραδιά», «Παραπονιάρικό μου», «Η άμαξα μες στη βροχή», «Ας μην ξημέρωνε ποτέ», «Καρδιά παραπονιάρα», «Ήρθαμε να γλεντήσουμε, Χατζηχρίστο» κάποια από τα πιο γνωστά. Τα περισσότερα τα έχει πρωτοτραγουδήσει ο ίδιος, αν και τα ξέρουμε κυρίως από νεώτερες εκτελέσεις. Μαζί μ’ αυτά, έχει τραγουδήσει και δεκάδες τραγούδια του Μάρκου, του Τσιτσάνη, του Περιστέρη, του Παπαϊωάννου, του Σκαρβέλη. Μαζί με τον Μάρκο, τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάννου… Στη σημερινή εκπομπή, επιστρέφουμε στις δικές του εκτελέσεις στα τραγούδια του στα χρόνια του γραμμοφώνου. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στη φωτογραφία της ανάρτησης, η ταυτότητα που έβγαλε ο Απόστολος Χατζηχρήστος το 1956, ως μέλος του σωματείου «Αλληλοβοήθεια». Από τα «Ρεμπέτικα τραγούδια» του Ηλία Πετρόπουλου.