«Γάμο ναυαγοσωστικό» χαρακτηρίζει την εξαγορά της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse από την UBS ο Σταύρος Θωμαδάκης Ομότιμος Καθηγητής στο ΕΚΠΑ, πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και πρώην Πρόεδρος στο International Ethics Standards Board for Accountants στη Νέα Υόρκη, που μιλά στην εκπομπή “Ναι μεν, αλλά” και την Ευαγγελία Μπαλτατζή για την νέα αυτή χρηματοπιστωτική κρίση.
Εκτιμά πως “δεν μπορούμε να πούμε πώς θα πάει, αν και έχει τις προϋποθέσεις να ισορροπήσει την κατάσταση όσον αφορά στην Ελβετία. Το θέμα είναι ότι έχουμε μια γενικότερη κατάσταση με τις τράπεζες όχι μόνο στην Ελβετία, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες που κατά κάποιο τρόπο δημιουργεί μια ευρεία ανησυχία. Ολοι καταλαβαίνουμε, εξηγεί, ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε μια κατάσταση με συσσώρευση κρίσεων. Πριν βγούμε από τον κορονοϊό, έχουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, πολύ υψηλό πληθωρισμό. Επομένως έχουμε μια σαφέστατη απόφαση από πλευράς κεντρικών κυβερνήσεων των αναπτυγμένων χωρών για μια αντιπληθωριστική νομισματική πολιτική ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ακρίβειας. Αυτή η νομισματική πολιτική διενεργείται με αύξηση των επιτοκίων που κάνει το χρήμα πιο ακριβό, κάνει τον δανεισμό πιο ακριβό. Προσδοκάται από αυτό να μειωθεί η συνολική δαπάνη των οικονομιών και αυτό να οδηγήσει σε μία κάμψη των τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών.
Αυτή όμως η νομισματική πολιτική δεν ενεργεί με τον ίδιο τρόπο ή τον ίδιο ρυθμό. Ο πρώτος τομέας που επηρεάζεται από μια αύξηση των επιτοκίων είναι ο χρηματοοικονομικός τομέας, τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες γιατί εκεί γίνεται το εμπόριο των χρηματικών αξιών. Και το τοπίο που αντιμετωπίζουν πλέον οι τράπεζες είναι πιο δύσκολο και πιο δύστροπο. Ένα πιο δύστροπο επιχειρηματικό περιβάλλον. Αυτό έχει δημιουργήσει κινδύνους με πιο σοβαρό το γεγονός ότι λειτουργούν με βάση το άυλο αγαθό που είναι η εμπιστοσύνη. Αν χαθεί εμπιστοσύνη από καταθέτες και επενδυτές, σπεύδουν να την προλάβουν δηλαδή σπεύδουν οι μεν να βγάλουν τα λεφτά τους, οι δε να πουλήσουν τις μετοχές τους. Και βλέπουμε φαινόμενα που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάρρευση και τραπεζών και αγορών.
Θα συνεχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια, εκτιμά, άρα να ακριβαίνουν τα αγαθά και οι υπηρεσίες. Θα δούμε πού θα ισορροπήσουν τα πράγματα. Για να καταλήξει λέγοντας “εγρήγορση ναι, πανικός όχι.”