Η δημοκρατία της Ισπανίας δεν βρήκε τρόπο να ενσωματώσει πολιτικά μια οργάνωση που, κατακερματισμένη, έπαιρνε πλέον το δρόμο της τυφλής και άδικης βίας.
Θανάσης Βικόπουλος
περισσοτερα
Στις 30 Απριλίου 2011 η καρδιά του Λάκη Σάντα σταμάτησε να χτυπά. Ήδη όμως χτυπούσε από καιρό στις καρδιές του λαού. Και ποτέ δεν θα πάψει.
Ο Λουίς Παστέρ έδωσε μια ολάκερη ζωή για να κάνει τις δικές μας καλύτερες.
28 Απριλίου 1945. Ο Μπενίτο Μουσολίνι συλλαμβάνεται και εκτελείται μαζί με τη σύντροφό του, Κλάρα Πετάτσι.
Ρωτά η Σαμάνθα της μαμά της: "Κι αν είναι τόσο κακός, όπως λένε, γιατί δεν γράφει κάποιος ένα γράμμα να τον ρωτήσει για ποιο λόγο θέλει να κατακτήσει τον κόσμο;"
Η μισή Γαλλία πίνει νερό στο όνομά της και η άλλη μισή δεν ξέχασε ποτέ ότι υπηρέτησε την προδοτική κυβέρνηση του Βισσύ.
Το πορτραίτο της είχε εξέχουσα θέση στην Πινακοθήκη των Καλλονών στα ανάκτορα της βασιλιάς Λουδοβίκου της Βαυαρίας.
Στις 2 Απρίλη του 1962 "'έφυγε" για πάντα ο δέσποτας της Κοζάνης, ο Ιωακείμ. Με τα φυσεκλίκια της ψυχής του χιαστί και το ντουφέκι αντάμα πήγε να τους συναντήσει συντρόφους του απ το ΕΑΜ. Και μέτρησαν από ψηλά τη γη που λευτέρωσαν.
Ένας πραγματικός αριστοκράτης στους τρόπους του, μα πάνω απ' όλα στην πένα του.
Είχε έρθει η ώρα να γιορτάσει η Γαλλία τα 100 χρόνια της επανάστασης της. Και το έκανε προσπαθώντας να φθάσει ως τον ουρανό. Στις 31 Μαρτίου του 1889 γίνονται τα εγκαίνια του πύργου του Άιφελ.
Η μουσική του έντυσε πραγματικά διαμάντια της 7ης τέχνης. Πότε ονειροπόλος, ποτε ρεαλιστής, ο Μωρις Ζαρ είναι αυτός που τον έχεις μέχρι και στο πρωινό σφύριγμα, για να πάει καλά η μέρα, αυτός που σου κρατά συντροφιά στα δειλινά. Πέθανε στις 28 Μαρτίου του 2009.
Ο Δημοσθένης Βουτυράς μίλησε, μέσα από τα μυθιστορήματα του, για μια Ελλάδα και για ανθρώπους που το επίσημο κράτος φρόντισε, διαχρονικά, να κρύψει. Την «πλήρωσε» ο Βουτυράς την τόλμη του, αλλά ουδέποτε λύγισε.
Ήταν ο μύθος ή η πραγματικότητα που κυριάρχησε στη ζωή της και κυρίως στα όλα όσα ξέρουμε για αυτήν;
Είπαν να τα "σπάσουν" τα κορίτσια με τον βαρώνο Πιερ Ντε Κουμπερτέν, που έλεγε τα δικά του "όχι" στη συμμετοχή τους σε όλα τα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων, και είπαν να "στήσουν" τη δικιά τους Ολυμπιάδα.
Άφηνε πάντα τους μεγάλους του ιταλικού νεορεαλισμού να εκδηλώσουν τις ιδέες τους χωρίς να παρεμβαίνει με το λόγο του. Και με τον Αγγελιπουλο, πάντα δίπλα του , σε ένα σινεμά που γινόταν ποτέ συγκρουσιακο, πότε σιωπηλό. Ο υπέροχος σεναριογράφος Τονίνο Γκουέρα, πέθανε στις 21 Μαρτίου του 2012.
Είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να μετατρέπει την παγωνιά του διαστήματος σε υπόθεση ρομαντική. Κι όπου κι αν οδήγησε τον άνθρωπο, μακριά πολύ, ανάμεσα σε ρομπότ και διαστημικά τέρατα, πάντα τον κρατούσε στο κέντρο του σύμπαντος.
Κορυφαία εκπρόσωπος των «Πολύτιμων» γυναικών, η αριστοκράτισσα Μαντάμ Ντε Λαφαγιέτ, πάλεψε σκληρά για το δικαίωμα της γυναίκας να έχει θέση στα γράμματα
To διαρκές παιχνίδι, το ωραίο ως εικόνα, ακόμη και όταν μιλάμε για κάτι πικρό, η ποιότητα των λήψεων που είχαν κάνει το "αγροτικό" τους στα χρόνια του ντοκιμαντέρ.
ΣΕΛΙΔΑ 1 ΑΠΟ 8