Για το ατομικό και συλλογικό τραύμα που βιώνουν οικογένειες θυμάτων, νέοι άνθρωποι και συνολικά η χώρα ζητηθηκε η επιστημονική άποψη του Στέλιου Στυλιανίδη, Καθηγητή Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχαναλυτής που μίλησε στην εκπομπή “Καθρέφτης” με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.
Από τα πρώτα που τονίζει είναι το τίμημα της νέας γενιάς, με 40 απο τα 57 επιβεβαιωμένα θύματα, να είναι νέοι άνθρωποι. Αυτή η νέα γενιά, τονίζει, δεν έχει καμία συμμετοχή σε αυτό που άκουσε ένας νέος επιβάτης από τον μηχανοδηγό «πάμε και όπου βγει». Αυτή η νέα γενιά δεν έχει καμία συμμετοχή σε αυτό που είναι η νεοελληνική πραγματικότητα και η χώρα της αδράνειας, της συσκότισης, του δήθεν. Καταλαβαίνει ότι η πατρίδα μας, η πατρίδας τους είναι ένα δολοφονικό κράτος που δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη του και έχει περάσει από πολλαπλές κρίσεις : οικονομική, την πανδημία, το brain drain, όλα αυτά τα παιδιά που είναι στο εξωτερικό και καλά έκαναν και έφυγαν, τον πόλεμο, την ανεργία. Σε ένα 3ήμερα από τα 57 άτομα που έφυγαν από τη ζωή οι 40 είναι νέοι. Αισθάνονται βαθιά απελπισμένοι ότι δεν ακούγονται, ότι είναι σε μια χώρα που η ζωή τους δεν έχει νόημα παρά μέσα από βία και ένα είδος καταθλιπτικής απόσυρσης που δεν μπορούν να μεταβολήσουν και να πάνε τη ζωή τους παρακάτω.
Και αναρωτιέται : μπορούμε να εχουμε έναν συλλογικό αναστοχασμό πάνω στις στάχτες και τα αποκαϊδια;