Σήμερα :
H αποτίμηση της ρωσοουκρανικής συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη, η οποία, αν και με μικρά αποτελέσματα και χαμηλή διπλωματική εκπροσώπηση ήταν η πρώτη των δύο πλευρών από το Μάρτιο του 2022, παρουσιάζεται στο α’ μέρος, με τη συμμετοχή του Παναγιώτη Τσάκωνα, Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ασφάλειας στο ΕΚΠΑ και υπεύθυνου ανάλογου προγράμματος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Εξετάζουμε τι μπορεί να υπάρξει στη συνέχεια, πόσο ήταν τελικά ρεαλιστική μια συνάντηση κορυφής Ζελένσκι-Πούτιν σ’ αυτό το σημείο και τι αποτελέσματα μπορεί να φέρουν τα διαδοχικά τηλεφωνήματα που θα κάνει αύριο Δευτέρα 18/5 ο Ντόναλντ Τραμπ στους Προέδρους της Ρωσίας και Ουκρανίας, καθώς και στους κυριότερους ευρωπαίους ηγέτες.
Η σημασία της απόφασης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) να βάλει τέλος στον ένοπλο αγώνα του κατά της Τουρκίας και να προχωρήσει σε αυτοδιάλυση είναι το θέμα που αναπτύσσεται στο β’ μέρος, με καλεσμένο τον Σωτήρη Ρούσσο, Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων & Θρησκείας στη Μ. Ανατολή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, διευθυντή του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών & Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ). Αναλύεται το τι αλλάζει, κατ’ αρχήν, για το κουρδικό κίνημα στην Τουρκία, τι μένει από αυτό και πως μετεξελίσσεται ;Ακόμη τι μεταβάλλεται για το εσωτερικό πολιτικό σύστημα στη γείτονα χώρα, μια από τις συνιστώσες του οποίου ήταν εδώ και περισσότερο από 40 χρόνια η σύγκρουση με τους Κούρδους καθώς και τη δομή της κοινωνίας της, που μέχρι τώρα βασίζεται στον παντουρκισμό. Αναφέρεται, επίσης, το τι θα σημαίνουν αυτές οι εξελίξεις για τον ίδιο τον Ερντογάν, προκειμένου να εξασφαλίσει νέα προεδρική θητεία με τον προσεταιρισμό των Κούρδων του HDP. Συζητείται ακόμη το κατά πόσον η επίλυση αυτού του ζητήματος αυξάνει το γεωπολιτικό βάρος της Τουρκίας η οποία έχει να παρουσιάσει μια σειρά από επιτυχίες το τελευταίο διάστημα στις εξωτερικές της σχέσεις. Τέλος, στη θεώρηση μπαίνουν τα ενδιαφέροντα της Ελλάδας για αυτές τις εξελίξεις, καθώς για τη χώρα μας η τροπή που λαμβάνει το κουρδικό στην Τουρκία μπορεί να έχει διττή σημασία : Από τη μία η εσωτερική σταθερότητα της Τουρκίας μπορεί να μειώσει –τουλάχιστον πρόσκαιρα- την επιθετικότητά της στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο, αλλά από την άλλη αυξάνει την περιφερειακή, γεωπολιτική, αλλά και στρατιωτική ισχύ της.
Σύνταξη-παρουσίαση : Πολυδεύκης Παπαδόπουλος