Το Σωματείο είχε κρούση τον κώδωνα του κινδύνου πάρα πολλές φορές -ειδικότερα τα τελευταία δύο χρόνια- είτε με γραπτές αναφορές ως Μηχανοδηγοί για την κατάσταση στην υποδομή και αυτά που αντικρύζουμε στην κυκλοφορία επάνω, είτε με εξώδικα στις Διοικήσεις και το Υπουργείο ωστόσο λαμβάναμε χλευασμό και ψέματα σαν απαντήσεις, λέει στην εκπομπή “Πρωινές Διαδρομές”, την Μαρία Γεωργίου και τον Βασίλη Αδαμόπουλο. Οι απαντήσεις που έστελνε το Υπουργείο είναι πως όλα λειτουργούν καλά. Θυμάστε τη δήλωση του Υπουργού πως πάνω από την ασφάλεια, δεν βάζουμε τίποτα άλλο και δυστυχώς φτάσαμε να θρηνούμε 50 άτομα μπορεί και παραπάνω.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια άλλη ασφαλιστική δικλείδα που να διόρθωνε ή να προλάβαινε το ανθρώπινο λάθος. Θα πρεπε να υπήρχε και δεύτερος άνθρωπος (Σταθμάρχης). Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί είτε γιατί έχουμε προβλήματα στην υποδομή γιατί δεν υπάρχει συντήρηση επαρκής, λόγω της υπερεργασίας και της έλλειψης προσωπικού. Όλα αυτά συντελούν στο να οδηγηθούμε σιγά-σιγά πιο κοντά σε ένα δυστυχές συμβάν.
Είναι αλήθεια ότι το σύστημα τηλεδίοικησης (ηλεκτρονική πλοήγηση) ήταν «στα κουτιά» εδώ και 20 χρόνια. Αν κάνετε μια βόλτα σε σιδηροδρομικούς σταθμούς ή δίπλα από δημόσια έργα και δείτε τις πινακίδες με αναδόχους, κόστη, κλπ και δείτε από πότε είναι, θα καταλάβετε γιατί πράγμα μιλάμε. Το ότι δεν λειτούργησε αποτελεί απόφαση της κάθε Διοίκησης. Δεν ήθελαν να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία; Τι να σας πω;
Καταλαβαίνουμε ότι δίνοντας εργολαβίες κατά τμήματα, κατά διαστήματα, κατά βούληση και αντί να δώσουμε ένα μεγάλο κομμάτι γραμμής των 100, 200, 300 χιλιομέτρων απόσταση σε έναν συγκεκριμένο εργολάβο, δίνονταν σε διάφορους εργολάβους. Ο κάθε εργολάβος με τους συνεργάτες του έβαζε και ένα αντίστοιχο σύστημα και έχουμε το ελληνικό φαινόμενο να έχουμε σε μια γραμμή 300 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη ως τη Λάρισα δύο διαφορετικά συστήματα τα οποία πολύ πιθανόν να μην συνεργάζονται και μεταξύ τους.