«Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια» – «Εγώ είμαι προσφυγάκι…»: Βαγγέλης, Αγγέλα, Γιώργης Παπάζογλου. Για ένα απόβραδο του 1982 και τα βιβλία για «Τα χαΐρια μας εδώ»

Δευτέρα 12 Ιουλίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Ήταν ένα απόβραδο του Απριλίου της καραντίνας που ήρθε στο σπίτι μου η ηχογράφηση που μέρος της θα ακούσουμε σήμερα – το πώς και το γιατί, θα το εξηγήσω στην εκπομπή. Μια ηχογράφηση με την Αγγέλα Παπάζογλου να τραγουδάει το «προσφυγάκι» και άλλα. Ένα απόβραδο του 1982, στο σπίτι της – με τον γιό της Γιώργη να την συνοδεύει στο μπουζούκι. Στο διάστημα που μεσολάβησε, θέλησα να ξαναδιαβάσω όλα όσα έχει καταγράψει όλα αυτά τα χρόνια ο Γιώργης Παπάζογλου στα πέντε βιβλία του. Για τον Βαγγέλη, την Αγγέλα, τη Σμύρνη, την καταστροφή, τα κατοπινά χρόνια. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που δεν μπορεί να περιοριστεί στις «ατάκες» μιας μουσικής ραδιοφωνικής εκπομπής. Μόνο λίγο από την μυρωδιά του μπορείς να πάρεις. Διάλεξα μικρά αποσπάσματα, ανάμεσα στα τραγούδια. Από κείμενα που περιγράφουν με τον δικό τους τρόπο την περιπέτεια των ανθρώπων αλλά και των τραγουδιών του Βαγγέλη Παπάζογλου στα 40 χρόνια που μεσολάβησαν από το θάνατό του (1943) και μέχρι τη στιγμή που αρχίζουν να ξαναβγαίνουν οι παλιές ηχογραφήσεις και να δημοσιεύονται οι καταγραμμένες μνήμες: «Τα χαΐρια μας εδώ». Αλλά κι ύστερα, μέχρι τις μέρες μας.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».