Από μικρές δισκογραφικές εταιρίες της δεκαετίας του ’70
Και άλλες ιστορίες
Τρίτη 09/07/24, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
(Στη μνήμη της Γεωργίας Λόγγου)
Το τραγούδι ξεκίνησε από μικρό δίσκο 45 στροφών με τίτλο «Μόναχο ‘74», περιγράφοντας προφανώς ένα επεισόδιο μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων μεταναστών, στη Γερμανία εκείνης της εποχής. Οι στίχοι του – ηθοποιού, κυρίως – Κωστή Μαλκότση, η μουσική του Δημήτρη Μηλιού που ξεκίνησε από την μοντέρνα σκηνή του ’60 αλλά δούλεψε κυρίως ως μαέστρος και λιγώτερο ως συνθέτης στα λαϊκά κέντρα του ’70 και του ’80. Τραγουδίστρια η Γεωργία Λόγγου. Λίγο μετά, προέκυψε ένας ολόκληρος μεγάλος δίσκος από τους ίδιους δημιουργούς, με την ίδια βασική ερμηνεύτρια και με βασικό θέμα τη ζωή των μεταναστών γενικότερα. Ένας «κύκλος τραγουδιών» κατά τα πρότυπα της μεταπολίτευσης, με τον τίτλο «Στα νότια και στα βόρεια». Τελικά όμως, το τραγούδι «Η μάνα η Τούρκα» έμελλε να γίνει πιο γνωστό όταν το τραγούδησε τότε ο Μανώλης Αγγελόπουλος…
Με αφορμή την πρόσφατη αποχώρηση από τη ζωή της τραγουδίστριας Γεωργίας Λόγγου και όσα γράφτηκαν γι’ αυτήν, και με αφετηρία το τραγούδι «Η μάνα η Τούρκα η μάνα η Γκρέκα», είπαμε σήμερα να σας αφηγηθούμε ιστορίες από μικρές δισκογραφικές εταιρίες της δεκαετίας του ’70. Και να ακούσουμε κατ’ εξοχήν ανάλογα τραγούδια. Είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο η πορεία της «εποχιακής» δισκογραφίας στην Ελλάδα, πέρα από τις 3 – 5 μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες που καλύπτουν σε διάφορους συνδυασμούς όλα τα χρόνια. Είναι πλατύς ο χώρος, και πολλές οι ιστορίες – ανθρώπινες και καλλιτεχνικές … Και οι περιπτώσεις, δεν έχουν κατ’ ανάγκην ποιοτικό διαχωρισμό. Δεν ακούμε πάντα για τους καλλίτερους και με τις καλλίτερες επιλογές. Υπάρχουν λογής συγκυρίες που καθορίζουν την προβολή ενός προσώπου, ενός έργου – ακόμη και μιας δισκογραφικής εταιρίας! Έστω κι αν σχεδόν από κεκτημένη ταχύτητα, συνηθίσαμε να θεωρούμε «δεύτερες» κάποιες μικρότερες εταιρίες. Συνήθως αυτές, δεν ήταν παρά «μικρογραφίες» της γενικότερης πραγματικότητας. Υπάρχουν πρόσωπα και επιλογές που το πιστοποιούν. Βεβαίως, πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Το εξώφυλλο του περιοδικού «Ρομάντσο» με την Γεωργία Λόγγου που είδα σε μια ανάρτηση του Φώντα Τρούσα, ίσως ήταν το πρώτο έναυσμα γι’ αυτή την εκπομπή. Το «Ρομάντσο» – όπως και το «Ντομινό» – ήταν δυο κατ’ εξοχήν γυναικεία περιοδικά εκείνης της εποχής με μεγάλη κυκλοφορία, που όμως είχαν πολλές και ποίκιλλες αναφορές στο τραγούδι – τόσες που τότε δεν υπήρχαν σε κανένα άλλο μέσο. Συνήθως δε και χωρίς τα εμφανισιακά στερεότυπα που γέννησε για τις τραγουδίστριες η τηλεοπτική πραγματικότητα της δεκαετίας του ’80. Νομίζω, η φωτογραφία της Λόγγου, το αποδεικνύει.