Με αφορμή την παράσταση του Θανάση Παπαγεωργίου
Τρίτη 14 Μαρτίου 2023, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Δεν μού συμβαίνει συχνά να ξεκινώ μια εκπομπή από κάποιες σκέψεις μου.
Συνήθως, διαλέγω πρόσωπα, τραγούδια και μετά μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ τι θα πω γι’ αυτά.
Μια ανατροπή σ’ αυτό, ήρθε την περασμένη Κυριακή το βράδυ… Καιρό με «έτρωγε» το ότι ήθελα να ξαναδώ τον Θανάση Παπαγεωργίου ως Μάρκο Βαμβακάρη στο θέατρο «Στοά».
Συνήθως μιλάμε, γράφουμε για μια παράσταση στο ξεκίνημά της. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι πιο έντονες. Είναι ίσως και πιο χρήσιμες. Όμως, μια παράσταση, γράφει την ιστορία της διατρέχοντας το χρόνο και στη συνείδηση του κοινού, ίσως και στην απόδοση του ερμηνευτή. Εξαρτάται και ποιος είναι βέβαια ο ερμηνευτής. Ίσως να εξαρτάται και από το ποια είναι η συνείδηση του κοινού.
Εξ αρχής, είχα φορτιστεί θετικά βλέποντας για πρώτη φορά τον Θανάση Παπαγεωργίου στην παράσταση «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης». Αλλά θέλω να πω, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω εξ αρχής, ότι οι εντυπώσεις μου, βλέποντάς την ξανά έξι χρόνια μετά το ξεκίνημά της στη σκηνή, ήταν πιο έντονες από αυτές στην αρχή. Ξεκινώντας από την παράσταση του Θανάση Παπαγεωργίου «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», είπαμε να κάνουμε κάποιες σκέψεις γι’ αυτήν και παράλληλα, να ακούσουμε κάποιες ηχογραφήσεις που παρακολουθούν το ταξίδι των τραγουδιών του Μάρκου Βαμβακάρη στο χρόνο. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια»