Ο 9.58 τιμώντας τη μνήμη του Αρχιεπίσκοπου Αλβανίας Αναστάσιου, που έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιανουαρίου 2025 μετέδωσε από το αρχείο του τη συνέντευξη που εκείνος είχε παραχωρήσει στη δημοσιογράφο Ελένη Κουρτίδου, το Πάσχα του 2002. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ήταν μια προσωπικότητα διεθνούς ακτινοβολίας, ιεράρχης με αξιοθαύμαστο ιεραποστολικό έργο σε Αφρική και Ασία, για το οποίο είχε χαρακτηριστεί “ιεραπόστολος των εθνών”. Ορθόδοξος κληρικός, θεολόγος, συγγραφέας, ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, την οποία ανασύστησε ο ίδιος από το 1992, που χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, είχε προταθεί το 2000 για το ανθρωπιστικό του έργο για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Γεννημένος το 1929 στον Πειραιά (το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Γιαννουλάτος), σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1952. Το 1960 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος, ενώ το 1964 Αρχιμανδρίτης. Παράλληλα ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Φιλοσοφικές Σχολές του Πανεπιστημίου του Αμβούργου και του Μαρβούργου στη Γερμανία στη θρησκειολογία, την εθνολογία και την ιεραποστολική αλλά και τις ιεραποστολικές εξορμήσεις στην Αφρική και κυρίως στην Ουγκάντα Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ήταν πολύγλωσσος και εκτός της μητρικής και της αρχαίας ελληνικής, μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, αλβανικά, είχε επίσης γνώσεις λατινικής, ισπανικής, ιταλικής, ρωσικής και σουαχίλι. Είχε μελετήσει τα διάφορα θρησκεύματα (αφρικανικά θρησκεύματα, Ινδουϊσμό, Βουδισμό, Ταοϊσμό, Κομφουκιανισμό, Ισλάμ) στις χώρες που ακμάζουν.
Επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πολυβραβευμένος για το έργο και τον λόγο του, το 2020 έλαβε το διεθνές βραβείο «Κλάους Χέμερλε» για την ιδιαίτερη συμβολή του στην εδραίωση της ειρηνικής συνύπαρξης και της συνεργασίας των θρησκευτικών κοινοτήτων σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Είχε πει, ανάμεσα στα άλλα, κατά τη βράβευσή του: «Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό, που τορπιλίζει την ειρηνική συμβίωση, είναι η ενδυνάμωση της αγάπης μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, μέσα στην κοινωνία. Μιας πολυδιάστατης αγάπης, που δεν περιορίζεται από σύνορα, προκαταλήψεις ή άλλες διακρίσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση καλείται να συμβάλει η υγιής θρησκευτική συνείδηση.»
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στον 9.58 το 2002, είχε μοιραστεί τις σκέψεις του για την ζωή και τον θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, για τον υπέρτατο πειρασμό-τον εγωκεντρισμό, για τις θρησκείες και τον θρησκευτικό φανατισμό, για την ανάγκη των κοινωνιών για ειρήνη και ασφάλεια, αγαθά που προϋποθέτουν την κοινωνική δικαιοσύνη. «Το άλλο όνομα για την Ειρήνη», είχε πει «είναι Δικαιοσύνη.»
«Ένας Άμλετ για τον δρόμο», 2.00-3.00 με την Ελένη Κουρτίδου