Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Δευτέρα 1 Απριλίου 2024
Μιχάλης Οικονόμου: Η επιστροφή του Οδυσσέα (20’)
Σολίστες:
Σοπράνο: Άννυ Φασσέα
Μπασοβαρύτονος: Τάσος Αποστόλου
Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ
Χορωδίες:
Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, διδασκαλία: Μιχάλης Οικονόμου, Αθανασία Κυριακίδου
Παντείου Πανεπιστημίου, Ορφείου Ωδείου, Chorus Vivendi, διδασκαλία: Γιάννης Βρυζάκης
Περιφερείας Αττικής, διδασκαλία: Ντέπυ Σακελαρίου
Filii Notas, διδασκαλία: Μαρία Μπαζού
Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Οικονόμου
Μουσικός Σύμβουλος: Χριστίνα Σιώρου
Ηχοληψία: Νίκος Θεοδωρακόπουλος
Διεύθυνση Παραγωγής Μουσικών Συνόλων: Μαρία Κοπανά
Επιμέλεια ψηφιακής δημοσίευσης: Γιάννης Βρυζάκης
Σημείωμα του Συνθέτη
«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ»
Δραματική καντάτα για βαρύτονο, χορωδία, ενόργανο σύνολο και μαγνητοταινία. Πρόκειται για ένα έργο του 2006 γραμμένο για τη χορωδία του Ε.Μ.Πολυτεχνείου.
«Επ’ ακτής κλαίε καθήμενος…» Ε’ 82
Ο στίχος από την Οδύσσεια ο οποίος υπήρξε η απόλυτη πηγή έμπνευσης για μένα στη δημιουργία αυτής της καντάτας. Μία βαθειά εσωτερική αναπαράσταση του ψυχισμού του Οδυσσέα κατά τη σκηνή στο ακρογιάλι της Καλυψούς. Μία Οδύσσεια χωρίς Κύκλωπες, Κίρκες, Μνηστήρες και Ιθάκες. Οδοιπόρος αυτή τη φορά είναι η ψυχή του πρωταγωνιστή η οποία ταυτίζεται με την ψυχή όλων των βασανισμένων ανθρώπων του χθές, του σήμερα και του αύριο:
Η Περιπλάνηση, ο Θρήνος, τα Οράματα, το Μαρτύριο, η Σύγκρουση και η Λύτρωση.
«Να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος…»
Στη μνήμη της πολυαγαπημένης μου γιαγιάς Μαρίκας…
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Αλλά και ως εθέλω και εέλδομαι ήματα πάντα
οίκαδε τ’ ελθέμεναι και νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι
(Ε’ 219-220)
ΧΟΡΙΚΟ: Η Περιπλάνηση
Επ΄ακτής κλαίε καθήμενος, ένθα πάρος περ,
Δάκρυσι και στοναχήσι και άλγεσι θυμόν ερέχθων
(Ε’ 82-84)
ΑΡΙΑ: Ο Θρήνος
Αλλά και ως εθέλω και εέλδομαι ήματα πάντα
οίκαδε τ’ ελθέμεναι και νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι
(Ε’ 219-220)
Να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος
(Κ. Καβάφης, Ιθάκη)
ΣΤΑΣΙΜΟ: Τα Οράματα
Τύχη μου άκαρπο δεντρί
πρόβατο δίχως γάλα
τιάρις και υπάρχουνε
βάσανα πιο μεγάλα;
(Παραδοσιακό Απειράνθου-Νάξου)
ΑΡΙΑ: Το Μαρτύριο
Αλλά και ως εθέλω και εέλδομαι ήματα πάντα
οίκαδε τ’ ελθέμεναι και νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι
(Ε’ 219-220)
Να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος
(Καβάφης, Ιθάκη)
ΧΟΡΙΚΟ: Η Σύγκρουση
Επ΄ακτής κλαίε καθήμενος, ένθα πάρος περ,
Δάκρυσι και στοναχήσι και άλγεσι θυμόν ερέχθων
Πόντον επ’ ατρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων
(Ε’ 82-85)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Η Λύτρωση
Ω μελαγχολικό μου δειλινό
Καθώς μ’ αργοπερνάς μ’ ανατριχίλα
Στο διάβα σου σκορπιέται η μαυρίλα
Και φεύγεις για ταξίδι μακρινό…
(Μαρίκα Μπαρδάνη-Κατεινά)