Στα αρχεία της καρδιάς μας, μια λέξη είναι γραμμένη με κεφαλαία. ΜΑΝΑ: ζωοδότρα, συνέχεια της ζωής και του κόσμου και με πολλά ονόματα: μαμά, μανούλα, μανουλίτσα. Γιορτάζει την Κυριακή και συντροφιά με τη Λίτσα Τότσκα, ταξιδεύουμε 8 με 10 το πρωί με γεύσεις και μυρωδιές που πότισαν τη μνήμη μας κι έγιναν η εικόνα εκείνης που μας έφερε στη ζωή.
- -Γιατί μάνα κι όχι κάποια άλλη λέξη;
- -Γιατί την είπαμε πεθερά;
- -Ποιος Έλληνας διανοητής γράφει ότι οι ώρες που περνούσε με τη μητέρα του, ήταν γεμάτες μυστήριο;
- – Ποιοι ατίθασοι και ασυμβίβαστοι καλλιτέχνες υπέκυψαν στην γοητεία της μητέρας τους;
- – Ποια ερμηνεύτρια επέστρεψε στη δισκογραφία μ’ ένα εμβληματικό τραγούδι για τη μητέρα της; Το είπε μια κι έξω -της ήταν αδύνατο να το προβάρει- κι έτσι πέρασε στον δίσκο…
- – Βελγικό συγκρότημα που το όνομά του στα ισπανικά σημαίνει “Ο Θεός μαζί σας…
- -«Δεν προλαβαίνω»! Πότε το εννοούμε και πότε κρυβόμαστε πίσω από την έλλειψη χρόνου;
- – Τί σχέση έχουν με τον έρωτα τα «κολοκύθια στο πατερό»;
- – Ποια ντίβα του Χόλυγουντ που έφυγε σαν σήμερα ήταν τραγικά μόνη όταν όλοι οι άντρες του πλανήτη την ποθούσαν;
Και ο πίνακας. «Η μάνα με το παιδί» του Θεόφιλου. Γυμνό το παιδί μπροστά στο παρόν και το αβέβαιο μέλλον του. Ο σταυρός στο χέρι του, σταυρός μαρτυρίου για το Γολγοθά της ζωής του αλλά και σύμβολο πίστης.