Έχει η ζωή γυρίσματα με τη Λίτσα Τότσκα | 23.03.2025

Κάθε άνοιξη αφουγκραζόμαστε την πλάση και δίνουμε μάχη με το πεπερασμένο της ύπαρξής μας, με σύμμαχο την αναγεννητική δύναμη της φύσης. “Φόβος είναι η ψυχική ταραχή που προκαλείται από την αναμονή του Κακού” γράφει ο Πλάτωνας. Πώς αποφασίσαμε να πολεμήσουμε τη θνητότητά μας; Ιχνηλατούμε τη διαδρομή, πρωί Κυριακής στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

• Πώς διδάσκονταν οι αρχαίοι Έλληνες να μη φοβούνται τον θάνατο;
• Το «σώμα και το αίμα» ποιού αρχαίου θεού μεταλάμβαναν συμβολικά;
• Ποιο ομοίωμα άλειφαν με μύρο, έντυναν με λευκά ρούχα, τύλιγαν σε λευκό σεντόνι και το στόλιζαν με λουλούδια;
• Ποιο Ηπειρώτικο έθιμο θεωρείται κατάλοιπο των Αδωνίων μυστηρίων;
• Γιατί οι Κέλτες φύτευαν την άνοιξη βιολέτες στους κήπους τους;
  Κι ακόμη:
• Γιατί οι εκκλησιαστικοί ύμνοι της τρίτης Κυριακής της Σαρακοστής είναι εορταστικοί και όχι πένθιμοι;
• Φτιάχνουμε ροδαριές, ματσάκια και φούντες!
• Γιορτάζουμε τα γενέθλια του στιχουργού Άκου Δασκαλόπουλου με τραγούδια του που αγαπήσαμε.
• Γιατί τσακώνονταν για τον καιρό οι φιλόσοφοι και ο απλός λαός;
• Ποιος ήταν ο “μετεωρολέσχης” και ποιος ο “μετεωροφέναξ”;
• Γιατί εξορίστηκε ο Αναξαγόρας;
• Τί ήταν τα παραπήγματα;
• Ποιός βυζαντινός αυτοκράτορας είχε οιωνοσκόπους που μελετούσαν τα εντόσθια των ζώων που θυσίαζαν όταν έπεφταν κεραυνοί ή μαίνονταν καταιγίδα;
• Οι Πόντιοι, πώς άνοιξαν πόλεμο με την ομίχλη;
• Ποιος βοσκός κάνει την εμφάνισή του στον ουρανό κάθε άνοιξη;

Και η εικόνα. «Η “Επιφάνεια” του Διονύσου», ψηφιδωτό από την Έπαυλη του Διονύσου στο Δίον της Πιερίας (2ος αι.) Ο θάνατος και η Ανάσταση του Διονύσου, πρωταγωνιστούν στη μυστηριακή λατρεία της αρχαιότητας.  Την «επιφάνεια», δηλαδή την επάνοδο και την  Ανάσταση του Διονύσου γιόρταζαν στο θερινό ηλιοστάσιο. 

---