Σύμβολο κοσμογονικό το νερό, με δύναμη ιερή ανά τους αιώνες. Αν και το λατρέψαμε, δεν το σεβαστήκαμε. Προσπαθήσαμε να το δαμάσουμε με βρύσες, πηγάδια, στάμνες, μάγγανα, νερόμυλους, υδραγωγεία και γεφύρια και την ίδια ώρα το σπαταλάμε ασυλλόγιστα. Κι ας είναι ο άνθρωπος «… νερό που περπατάει/και προχωράει απ’ του πλακούντα τα νερά/κι ως τα νερά του τελευταίου ιδρώτα πάει…» όπως έγραψε και τραγουδά ο Χρήστος Θηβαίος. Παγκόσμια Ημέρα Νερού το Σάββατο και πλέοντας θα ταξιδέψουμε 8 με 10 το πρωί.
- Πώς άρδευσε το νερό τον ελληνικό μύθο;
- Τί είναι η γλιστέρνα και τί η Περπερούνα;
- Πώς κυλά το νερό στην ποίηση του Ελύτη του Σεφέρη και του Ρίτσου;
- Πότε «κοιμάται» το νερό;
- Ποιο κρύο νερό δεν μπαίνει σε ποτήρι;
Κι ακόμη: - Ποιος ποιητής ζωγράφιζε μαργαρίτες και παπαρούνες στα μαθητικά του τετράδια σβήνοντας τους αριθμούς;
- Τί θεραπεύουν στην Ινδία με άνθη γιασεμιού και ρύζι;
- Ποιού Έλληνα ποιητή η μούσα έχασε τα λογικά της όταν της απαγόρευσαν να τον παντρευτεί;
- Είχε ο Αδάμ γυναίκα πριν την Εύα;
- Πού κατοικούν όσοι αγαπήσαμε; Τί γράφει ο Πασκάλ Μπρυκνέρ;
Και ο πίνακας. «Μια γαλάζια μέρα» του Σπύρου Βασιλείου. Το μπλε του ουρανού γίνεται ένα με το γαλάζιο της θάλασσας, σ’ ένα τοπίο ονειρικό που μυρίζει Ελλάδα. Ο ζωγράφος, από τους βασικούς εκφραστές της γενιάς του ΄30 διαποτίστηκε από το ιδανικό της ελληνικότητας. Τελευταίο ταξίδι για τον Σπύρο Βασιλείου στις 22 Φλεβάρη του ‘85.
«Έχει η ζωή γυρίσματα» Μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου. Σελίδες πολιτισμού, ιστορίες για την Τέχνη και την επιστήμη, πρόσωπα γνωστά και άγνωστα που οι επιλογές τους άνοιξαν δρόμους, ερωτήσεις που γεννούν αναπάντεχες απαντήσεις, σε μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στο Δεύτερο Πρόγραμμα, συντροφιά με τη Λίτσα Τότσκα. Όπως είπε και ο Σοφοκλής: «Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως»