Η Μουσικότητα της γλώσσας είναι το τραγούδι του καθημερινού λόγου.
Είναι η μελωδική γραμμή της ομιλίας της μητέρας που το βρέφος προσπαθεί να μιμηθεί με τις άτεχνες κραυγές του και εξηγεί γιατί η μουσική προϋπάρχει της γλώσσας. Είναι το ηχητικό ρυάκι που ακούμε από κάποιους που στέκονται μακριά από εμάς και παρόλο που δεν ξεχωρίζουμε τις λέξεις που προφέρουν γνωρίζουμε ότι μιλούν τη γλώσσα μας. Είναι αυτό που οι σοφοί ονόμασαν προσωδία και οι συνθέτες προσπαθούν να το υπηρετήσουν για να αναδεικνύονται ανάγλυφα οι ιδέες μέσα από τους στίχους. Είναι οι λεπτεπίλεπτες αποχρώσεις της φωνής του συνομιλητή μας, με τις οποίες διακρίνουμε συναισθήματα, που εκφράζεται άλλες φορές συνειδητά και άλλες ασυνείδητα, ανεξάρτητα από τις επιλεγμένες λέξεις. Είναι τα μουσικά διαστήματα που καθορίζουν τη μουσική μιας γλώσσας.
Οι περιγραφές των διαστημάτων όσον αφορά τη μουσική της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας στο έργο του Διονυσίου Αλικαρνασσέως είναι απίστευτα λεπτομερείς. Όμως, παρόλα αυτά είναι απίθανο να φανταστούμε έστω και λίγο για το πώς ακουγόταν τα Ελληνικά της κλασικής εποχής;
Ιδού λοιπόν ευρύ πεδίον δόξης για συζητήσεις και ακροάσεις με τον Καθηγητή της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ Γιάννη Κωνσταντάκο και τον μελετητή της αρχαίας προσωδίας Γιάννη Στρατάκη σε δύο εκπομπές που μας αποκαλύπτουν πολλά και χαιρόμαστε τον αρχαίο λόγο όπως δεν τον έχετε ξανακούσει. Μουσικές εμπνευσμένες από την Ελληνική αρχαιότητα αποτελούν interludia musica iucunda.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Νίκος Ξανθούλης