«Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια» Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

«Ένα σπυρί φερμένο από άγνωστο (;)τόπο». «Το βράχο, βράχο μοναχός / γυρεύω την αιτία». Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019, 8 με 9 το βράδυ, στο Δεύτερο πρόγραμμα 103.7, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ. Καθηγητής Κοινωνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Διάλεξε να γράψει ποίηση – η καλλίτερα, ποιήματα για μελοποίηση – στην Βλάχικη γλώσσα που «συμβαίνει να είναι η μητρική του, μαζί με την ελληνική» : «Η γνώση δεν είναι μνήμη. Το λεξικό δηλώνει την απώλειά της». «Το σκόρπισμα των ανθρώπων με πονά / μα περισσότερο …της ψυχής το σκόρπισμα με τρομάζει». «Το κορμί μην το σκεφτείς/ την ψυχή να χεις στο νού σου» , « Τίποτα δεν με φοβίζει / μόνο ο λόγος που δεν μένει» . Θα είναι κρίμα η συζήτηση για τη γλώσσα να βάλει σε δοκιμασία το περιεχόμενο – το λόγο αλλά και τον ήχο των τραγουδιών. Μακάρι μια ανάλογη προσέγγιση, να υπήρχε σε όλα τα είδη, σε όλες τις γλώσσες, σε όλα τα ιδιώματα – μουσικά και λεκτικά… Δεν είναι μόνο η γλώσσα, είναι κυρίως το περιεχόμενο που κάνει ξεχωριστή την δουλειά του Βασίλη Νιτσιάκου, του ΣΟΥΛΗ ΛΙΑΚΟΥ και του ΜΑΚΗ ΣΕΒΙΛΟΓΛΟΥ στα τραγούδια, στα ποιήματα, στα πεζά αλλά και στις εικόνες που υπάρχουν στην έκδοση «Ο ΛΕ ΛΕ». Ένας τρόπος δημιουργίας, ένας τρόπος ζωής που κρίνεται ως «ιδιόμορφος», ενώ είναι ο κανονικός στην ανθρώπινη έκφραση. Με τον Βασίλη Νιτσιάκο, μιλήσαμε γενικότερα για τα βιώματα και τις εκτιμήσεις του. Μέσα στην μουσική και την ποίηση της ιδιαίτερης πατρίδας του, αλλά και μέσα στην μουσική και την ποίηση της Ελλάδας ( Χατζιδάκις, Γκάτσος, Θεοδωράκης, Ελύτης, Γκανάς, Σαββόπουλος και Θανάσης Παπακωνσταντίνου ). Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΜΗΧΑΝΗ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ».