Τρίτη 28 και Τετάρτη 29/9 , 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7. Είχε διαλέξει το ψευδώνυμο «Καλαμαριώτης» για τους στίχους του στα χρόνια του ’70. Τραγούδια με μουσικές του Γιώργου Μητσάκη, του Μίμη Πλέσσα, του Αργύρη Κουνάδη, του Γρηγόρη Σουρμαίδη και της Μαρίζας Κωχ. Πού τα πιο πολλά τα τραγούδησε η Ρένα Κουμιώτη αλλά κάποια είπαν και ο Αντώνης Καλογιάννης, η Μαρίζα Κωχ, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Ψαριανός, ο Βλάσης Μπονάτσος, ο Γιάννης Ντουνιάς, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Μιχάλης Βιολάρης, η Λιλάντα Λυκιαρδοπούλου, η Λήδα, ο Δημήτρης Ζευγάς, o Γιάννης Μπογδάνος, ακόμη και ο Μιχάλης Γενίτσαρης.
Αυτές τις μέρες διάβασα ότι έφυγε από τη ζωή στα 86 του χρόνια, ο Γιώργος Καλαμαριώτης – ψευδώνυμο του δημοσιογράφου Γιώργου Μπέρτσου, που συνδέθηκε τόσο με την διαλεύκανση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη που έγινε ρόλος στο «Ζ», στο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού και στην ταινία του Κώστα Γαβρά. Σκέφτηκα ότι πηγαίνοντας κόντρα στη λήθη 45 χρόνων, οφείλαμε να θυμηθούμε κάποια από τα τραγούδια του. Το όνομα του, μάλλον δεν το γνωρίζουν οι νεώτεροι. Και ίσως να μην το θυμούνται και πολλοί από τους παλιούς. Η επιλογή που βάζει την επικαιρότητα ρυθμιστή των πάντων, παίζει τα παιχνίδια της… Πολύ περισσότερο, ήθελα να σταθούμε με αφορμή τον Γιώργο Καλαμαριώτη, σε μια αντίληψη γραφής που μετέφερε στο τραγούδι κομμάτια της ελληνικής ιστορίας – παλιό το …«κόλλημά» μου με την ιστορία, κι ίσως γι’ αυτό είχα ξεχωρίσει τα τραγούδια του από παιδί. Οι τρεις από τις έξι όλες κι όλες δισκογραφικές δουλειές του Γιώργου Καλαμαριώτη, έχουν συγκεκριμένες ιστορικές αναφορές. Την Ποντιακή γενοκτονία, την εποχή του Εμφυλίου αλλά και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Κι οι άλλες τρεις είναι λαϊκά τραγούδια γραμμένα με τον τρόπο του Γιώργου Μητσάκη, του Αργύρη Κουνάδη και του Μίμη Πλέσσα εκείνη την εποχή. Στις δύο εκπομπές, ανατρέχουμε σε όλα αυτά τα τραγούδια και στην εποχή που γράφτηκαν. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».