Για τη «Λόλα» και τα τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου του 1964, 60 χρόνια μετά…
Δευτέρα 19/2/24, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Η, πρωτοεμφανιζόμενη, Βίκυ Μοσχολιού απορούσε με τις συνθήκες που γυρίστηκαν – επί τρείς μέρες και ξημερώματα – τα λίγα δευτερόλεπτα της σκηνής πάνω στο μπαλκόνι του καμπαρέ της Τρούμπας. Ο Πάνος Γαβαλάς, αναρωτιόταν για το νόημα των στίχων του τραγουδιού «Όνειρο δεμένο». Μέχρι που παρενέβη ο Ζαμπέτας και του είπε να …μην το ψάχνει, γιατί «αυτά είναι για Νόμπελ» – μόλις έχει πάρει το Νόμπελ Λογοτεχνίας ο Σεφέρης! Ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος, αφιερώνει αρκετές σελίδες στην αυτοβιογραφία του στους «προβληματισμούς» των δύο τραγουδιστών της «Λόλας». Πού ήρθε όγδοη σε αριθμό εισιτηρίων εκείνη την περίοδο – πίσω από το «Κάτι να καίει» του Γιάννη Δαλιανίδη, τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» του Αλέκου Σακελλάριου, τα «Κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη – επίσης, με την Καρέζη στον πρωταγωνιστικό ρόλο – αλλά και το «Κάθαρμα» του Κώστα Ανδρίτσου και το «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» του Ορέστη Λάσκου. Ο Σταύρος Ξαρχάκος έχει γράψει τόσο τα λαϊκά τραγούδια και μουσικές που πρωταγωνιστεί το μπουζούκι του Ζαμπέτα, όσο και τις μουσικές «καμπαρέ» που είναι αναγκαίες στην εξέλιξη της ταινίας.
Έχουν περάσει 60 ακριβώς χρόνια! Στις 17 Φεβρουαρίου του 1964, βγήκε στους κινηματογράφους η «Λόλα». Και είπαμε σήμερα, να πούμε όσες ιστορίες έχουν καταγραφεί γι’ αυτήν και τα τραγούδια της. Ακούγοντας παράλληλα, τα τραγούδια και τις μουσικές που ακούγονταν σ’ αυτήν αλλά και αρκετά ακόμη τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο εκείνης της εποχής. Και μελετώντας τόσο τις συνθήκες εκείνου του καιρού, όσο και το πώς έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».