Δευτέρα 2 και Τρίτη 3/6 , 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο πρόγραμμα 103.7.
Ο Γιώργος Κονιτόπουλος, έλεγε ότι η πρώτη φορά που είχε την ιδέα να τραγουδήσει ένας λαϊκός τραγουδιστής με νησιώτικη καταγωγή νησιώτικα, ήταν όταν συνεργάστηκε με τον Πάνο Γαβαλά, στα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του ’60. Αυτή η ιδέα δεν προχώρησε τότε… Φτάνουμε λοιπόν, στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’80. Ο Γιάννης Πάριος, έχει ήδη 10 προσωπικούς δίσκους που έχουν διαμορφώσει απολύτως την ταυτότητά του ως τραγουδιστή. Οι τελευταίοι από αυτούς μάλιστα, στηρίζονται με μεγάλη επιτυχία, κυρίως σε διεθνείς επιτυχίες με ελληνικά λόγια ή σε ανάλογα τραγούδια του Σπανού, του Βαρδή κ.α. Ο «μύθος» αποδίδει την ιδέα να τραγουδήσει «νησιώτικα» σε μια υπόσχεση που είχε δώσει ο Πάριος στον πατέρα του, ο οποίος είχε φύγει από τη ζωή στο ξεκίνημά του. Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, ο Μάκης Μάτσας, ομολογεί ότι επειδή φοβόταν αυτή την αλλαγή του Πάριου, αρχικά πρότεινε μονό δίσκο και ενορχηστρωμένο όχι με βιολί, λαούτο και σαντούρι αλλά «ενισχυμένο με τα πιο σύγχρονα ακούσματα της εποχής». Τελικά, ενέδωσε στην άποψη του Πάριου για τον δίσκο κι έτσι στην ηχογράφηση πρωταγωνίστησαν οι Κονιτόπουλοι. Φαντάζομαι όμως ότι κανείς δεν είχε φανταστεί το μέγεθος της επιτυχίας, ούτε άμεσα, ούτε μακροπρόθεσμα. «Τα νησιώτικα» με τον Γιάννη Πάριο, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία…Ακούστηκαν και χορεύτηκαν σε κάθε περιοχή της Ελλάδας από το πρώτο εκείνο καλοκαίρι. Και διαχρονικά, αποτέλεσαν τον πλέον εμπορικό – μάλλον – δίσκο στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας ( η λέξη «μάλλον» μπαίνει επειδή δεν έχουμε επίσημα και ακριβή νούμερα και μέσα από τα χρόνια, οι προτεραιότητες μπορεί και να έχουν διαφοροποιηθεί ).
Στις δύο εκπομπές, 43 χρόνια από την πρώτη τους έκδοση, ξανακούμε όλα τα τραγούδια από τα πρώτα «νησιώτικα» αλλά – αν προλάβουμε – και κάποια αποσπάσματα από τις επόμενες ανάλογες εκδόσεις του Πάριου, το 1992 και το 2002. Και φυσικά, λέμε την ιστορία τους… Επίσης, μιλάμε με τον μελετητή της ιστορίας του νησιώτικου τραγουδιού Σταύρο Σπηλιάκο, για τη σημασία και τη θέση αυτού του δίσκου και την εποχή που κυκλοφόρησε και στις δεκαετίες που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».