Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγουδά Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Σταύρο Κουγιουμτζή και Βαγγέλη Πιτσιλαδή
Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7 και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα. Είναι κάποιες αφηγήσεις που κι αν ακόμη τις έχεις ξανακούσει, πάντα τραβούν το ενδιαφέρον. Διάβαζα λοιπόν μια αφήγηση του Βαγγέλη Πιτσιλαδή για το πώς πρωτοτραγούδησε τα πρώτα του τραγούδια στον Μπιθικώτση, ενώ εκείνος …ξυριζόταν. Κι ήταν ένα από τα τραγούδια το …«Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει, στον ουρανό σεργιάνι». 1965-1966. Η εποχή της «Ρωμιοσύνης» με τον Θεοδωράκη αλλά και των τραγουδιών του Ξαρχάκου. Έτσι ξεκίνησαν οι επιλογές της σημερινής εκπομπής. Κι ύστερα ανοίχτηκαν σε τρείς ακόμη συνεργασίες των επόμενων χρόνων. Με το Δήμο Μούτση, με τον Σταύρο Κουγιουμτζή αλλά και με τον Γιάννη Σπανό. Τραγούδια που σημάδεψαν την εποχή αλλά και κάποια που τα άφησε πίσω ο χρόνος : «Αύριο πάλι», «Μ’ ένα παράπονο», «Που ναι τα χρόνια», «Μια Κυριακή», «Άκου πως κλαίει ο μπαγλαμάς». Αλλά και «Μέσα απ’ το παλιό μου σπίτι βγαίνει ένας καπνός», «Πήρες απ’ τα μάτια μου έναν ουρανό», «Ας ερχόσουν κι ας βρεχόσουν». Η «θητεία» του Μπιθικώτση στους νεώτερους συνθέτες λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Τραγούδια και αφηγήσεις. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στη φωτογραφία ο Μπιθικώτσης με την ορχήστρα που τον συνοδεύει, κάπου στο τέλος αυτής της εποχής. Κώστας Παπαδόπουλος και Λάκης Καρνέζης ( μπουζούκια), Γιάννης Διδίλης ( πιάνο), Εύανδρος ( ντραμς ) Βαγγέλης Παπαγγελίδης ( μπάσο )