Τρίτη 10/1/23, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Επιλογές από τις κλασσικές ηχογραφήσεις του Στέλιου Μπέλλου, κατ’ εξοχήν με το κλαρίνο του Τάσου Χαλκιά. Η αφετηρία το 1956. Όταν ηχογραφούν σε δίσκο γραμμοφώνου, τον «Μενούση», την «Ασημούλα» και λίγα ακόμη τραγούδια. Στα χρόνια του ’60, σε δίσκους 45 στροφών πλέον, θα συνεχίσουν να ηχογραφούν τραγούδια με αφετηρία την παράδοση της Ηπείρου:( «Κοντούλα λεμονιά», «Χαριτωμένη συντροφιά», «Ο Ρόβας») αλλά και κάποια νεώτερα. Κι αργότερα, αρχές του ’70, σε μεγάλους δίσκους βινυλίου πια, θα καταγράψουν εκτενέστερα τραγούδια του «Ηπειρώτικου γάμου», «Τραγούδια της ξενητιάς» κ.α. Τραγουδιστής με έντονη προσωπικότητα και φωνητικές δυνατότητες ο Στέλιος Μπέλλος και παράλληλα φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση και γυμνασιάρχης, θα παίξει βασικό ρόλο στο πέρασμα του τραγουδιού της Ηπείρου στις συνθήκες της πρωτεύουσας ( δισκογραφία, ραδιόφωνο, κέντρα, συναυλίες, τηλεόραση ). Και μάλιστα, σε μια εποχή που οι άνθρωποι της επαρχίας με τα συγκεκριμένα ακούσματα, τα αναζητούν και τα …απαξιώνουν ταυτόχρονα, εν ονόματι της νέας κοινωνικής τους ένταξης αλλά και των ιδιόμορφων κοινωνικοπολιτικών δεδομένων. Παρέμεινε ενεργός σχεδόν ως το τέλος. Και έφυγε λίγο πριν κλείσει έναν αιώνα ζωής, στο ξεκίνημα του νέου χρόνου – γνωρίζοντας την αποδοχή αλλά και την λήθη των νεώτερων συνθηκών. Ανάμεσα στα τραγούδια, στεκόμαστε σε δικές του μνήμες αλλά και σε πληροφορίες και σκέψεις για την εποχή που πραγματοποιήθηκαν. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΥΓ : Καθώς αυτοί οι τραγουδιστές δεν γνώρισαν ποτέ μια …δημοσιογραφική οργάνωση, ψάχνοντας μια κοινή φωτογραφία του Στέλιου Μπέλλου με τον Τάσο Χαλκιά, τη βρήκα στην σχετική ανάρτηση του – αγαπημένου φίλου και σπουδαίου τραγουδιστή – Λάκη Χαλκιά. Δε μπορώ παρά να τον ευχαριστήσω!