…για τα τραγούδια που ξεχνάμε
απ’ όσα τραγούδησε ή έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πέμπτη 15/12/22, 9 με 10 το βράδυ,
στο Δεύτερο Πρόγραμμα και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Σύνολο ηχογραφήσεων(συνθέτης, τραγουδιστής, πρώτη και δεύτερη φωνή ) – αν μετρήσαμε σωστά – 667 τραγούδια!
Συνήθως, στα αφιερώματα περισσεύουν τα καλά λόγια αλλά «στενεύουν» τα τραγούδια. Τις περισσότερες φορές, επιμένουμε σε συγκεκριμένα έργα του Μίκη Θεοδωράκη και σε ένα σχετικά μικρό αριθμό επιτυχιών. Αυτά που ξεχνάμε βέβαια, δεν είναι συγκεκριμένος και απόλυτος αριθμός. Εξαρτάται από αυτά που ξέρει ο καθένας. Αυτά που ξέρουμε όλοι, είναι μάλλον λίγα. Από εκεί και πέρα, ένα τραγούδι πολύ γνωστό για κάποιον μπορεί να είναι άγνωστο για κάποιον άλλον.
Αυτές τις μέρες, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Βλέποντας τον σ’ ένα τηλεοπτικό «Παρασκήνιο» του 1981 από το Αρχείο της ΕΡΤ, να μιλάει με τον Γιώργο Μητσάκη, τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Σταύρο Ξαρχάκο και να εκφράζει τις θέσεις του για τη ζωή και την τέχνη, θυμήθηκα κάτι που μού είπε σε μια από τις τελευταίες συνομιλίες μας : «Μ’ ενοχλούν τα μεγάλα λόγια που λέει ο καθένας για να ανεβάσει κάποιον ή και τον εαυτό του! Πες ότι ήμουνα πεθαμένος… Το θέμα είναι να ξέρει η κοινωνία ποιος είσαι! Χωρίς να χρειάζεται να …επέμβεις εσύ!». Μ’ αυτό στη σκέψη μου, είπα απλά να ξανακούσουμε κάποιες από τις ηχογραφήσεις του που δεν …έχουν την πρώτη ζήτηση. Τραγούδια δικά του αλλά και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δήμου Μούτση, του Άκη Πάνου, του Βαγγέλη Πιτσιλαδή. Τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Γιώργου Μητσάκη, του Απόστολου Καλδάρα, του Απόστολου Χατζηχρήστου. Και παράλληλα, να ανατρέξουμε σε λίγες από τις εμπειρίες ή τις σκέψεις που διατύπωνε. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια». ΣΗΜ : Η εικόνα της ανάρτησης, η απεικόνιση του Μπόστ για το περίφημο …τρακ του Μπιθικώτση, στην πρώτη συναυλία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο θέατρο «Κεντρικόν», το 1961. Ο Μπόστ «ζωγραφίζει», περιγράφοντας τα συμβάντα στον … άπταιστο δεκαπεντασύλλαβο του «Επιταφίου» του Γιάννη Ρίτσου. Ο στίχος του υπότιτλου από το πιο γνωστό από τα λίγα έτσι κι αλλιώς τραγούδια του Βαγγέλη Πιτσιλαδή που τραγούδησε ο Μπιθικώτσης. “Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει” με στίχους του Γιάννη Κιούρκα.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».