Τρίτη 6 Μαΐου, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο πρόγραμμα 103.7.
1975. Ένας 25άρης τραγουδιστής, με ήδη σημαντική διαδρομή, διαλέγει και ξανατραγουδά μια σειρά από τραγούδια του Μάρκου, του Τσιτσάνη, του Χιώτη, του Χατζηχρήστου, του Τούντα, του Σκαρβέλη, του Καλδάρα, του Γιοβάν Τσαούς και πολλών άλλων που είχαν πρωτοπεί ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Μάρκος, ο Κώστας Ρούκουνας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Τάκης Μπίνης, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ο Αντώνης Νταλγκάς, ο Βαγγέλης Σοφρωνίου, η Μαρίκα Παπαγκίκα. Καθώς συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από την έκδοση του δίσκου «50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι» με τον Γιώργο Νταλάρα και στα πλαίσια του Φεστιβάλ Λαϊκής Κιθάρας στη Θεσσαλονίκη, γίνεται μια ειδική παρουσίαση αυτού του δίσκου, είπαμε στην εκπομπή να ακούσουμε τα τραγούδια του, στις πρώτες τους εκτελέσεις. Τραγούδια που τα τελευταία 50 χρόνια ταξίδεψαν σε μεγάλο βαθμό και με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα, «επιστρέφουν» στις φωνές που τα πρωτοείπαν ή σε κάποιες που τα είχαν ξαναπεί πριν από αυτόν. Αρχικά, σκεφτόμουν να ακούσουμε αυτές τις παλιές εκτελέσεις με μια χρονολογική σειρά – έτσι ώστε να φανούν οι μουσικές – ίσως και οι ιστορικές – εξελίξεις του χώρου.Τελικά, αποφάσισα να ακολουθήσουμε την ροή του δίσκου «50 χρόνια ρεμπέτικο» και να περνάμε «σκόρπια» από εποχή σε εποχή, από ήχο σε ήχο κι από τραγουδιστή σε τραγουδιστή. Τα πιο παλιά τραγούδια έχουν ηχογραφηθεί στη δεκαετία του 20… Υπάρχει μόνο ένα τραγούδι σε πρώτη εκτέλεση – του Στέλιου Βαμβακάρη – που προφανώς εκπροσωπεί την εποχή που γίνονται όλα αυτά… Και τα πιο καινούργια από τα «παλιά», έχουν ηχογραφηθεί για πρώτη φορά καθώς προχωρά η δεκαετία του ’60.
Ακούγοντας τις πρώτες εκτελέσεις, νομίζω γίνεται φανερό πόσο διαφορετικά ήθελε το κάθε τραγούδι, η εποχή που το δημιούργησε. Αλλά και πόση ανάγκη υπήρχε να αποκτήσουν έναν ήχο, μια απόδοση, μια ερμηνεία που να τα φέρει πιο κοντά στα νεότερα χρόνια. Υπάρχουν περιπτώσεις που και οι ερμηνείες και οι ενορχηστρώσεις, είναι πολύ διαφορετικές. Και βεβαίως, υπάρχει η ανάγκη ενός ενιαίου ακούσματος, καθώς μιλάμε για δύο δίσκους βινυλίου μιας συγκεκριμένης εποχής και τα τραγούδια ακούγονται με μια συγκεκριμένη σειρά. Στις δύο εκπομπές, ακούμε τις παλιές εκτελέσεις, λέμε ιστορίες γι’ αυτές, μιλάμε για τις συνθήκες που γεννήθηκε και δημιουργήθηκε ο δίσκος «50 χρόνια ρεμπέτικο», αλλά και για το πέρασμα του υλικού στα νεότερα χρόνια. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στη φωτογραφία της ανάρτησης, διαλέξαμε να συνυπάρχουν το εξώφυλλο του δίσκου «50 χρόνια ρεμπέτικο», με τις πρώτες ανατυπώσεις δίσκων γραμμοφώνου που έγιναν την ίδια εποχή με τον τίτλο «Ρεμπέτικη Ιστορία» και τη χαρακτηριστική φωτογραφία από τα πρώτα χρόνια του «ρεμπέτικου».