Stephan Micus

Η ανάκλαση του εαυτού μέσα στον καθρέφτη είναι σύμφωνα με τον Lacan ένα από τα θεμελιώδη στάδια στην ψυχική εξέλιξη και τη μελλοντική δομή της υποκειμενικότητας. Το «στάδιο του καθρέφτη», συμβαίνει ανάμεσα στον 6-18 μήνα της ζωής. Το βρέφος θεωρεί τον καθρέφτη μέρος του εαυτού του και ταυτίζεται με το κατοπτρικό είδωλο των ομοίων του στον καθρέφτη και κυρίως με την εικόνα της μητέρας, ενώ προσπαθεί μέσα από τη δυαδική σχέση να αποκτήσει τη σωματική του ενότητα. Έτσι, αποκτά συνείδηση του εαυτού του και του Άλλου. Στις περίπλοκες και συχνά αντιφατικές πτυχές του καθρέφτη θα κινηθούμε αυτή την εβδομάδα, αφουγκραζόμενοι κατοπτρικά είδωλα σε ηχητικές ιστορίες που ταλαντώνονται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την αντανάκλαση της επιθυμίας:

[στα χθόνια δωμάτια_δ | ΠΑΝΤΑ Η ΙΔΙΑ ΠΕΤΡΑ] «Ένας άνθρωπος που μοχθεί τόσο κοντά στις πέτρες, πέτρα ήδη κι ο ίδιος! Τον βλέπω να ξανακατεβαίνει, με βαρύ αλλά σταθερό βήμα, προς το ατέλειωτο μαρτύριό του… Σε καθεμιά απ’ αυτές τις στιγμές, από τότε που αφήνει την κορυφή και βουλιάζει σιγά σιγά στ...