Colette, Γυναίκα-Σκάνδαλο στο Παρίσι της Μπελ Επόκ [γ’ μέρος]
«Η συγγραφή, η δυνατότητα να γράφεις, τι πάει να πει αυτό; Πάει να πει πως […] αφήνεις την πένα σου να τσιμπήσει μια μισοσχηματισμένη λέξη […] και να τη διακοσμήσει με κεραίες και με πόδια μέχρι να χάσει κάθε ομοιότητα που είχε με μια οποιαδήποτε ευανάγνωστη λέξη και να μετατραπεί σε ένα φανταστικό έντομο ή σε ένα πλάσμα που φτερουγίζει, μισή πεταλούδα, μισή νεράιδα. […] Πάει να πει πως βγάζεις τα εσώψυχά σου στο χαρτί με τέτοια ξέφρενη ταχύτητα που το χέρι σου παλεύει και επαναστατεί, παρασυρόμενο από τον ανυπόμονο θεό που το καθοδηγεί – και βρίσκεις, την επόμενη μέρα, στη θέση του χρυσού κλαδιού που άνθισε ως εκ θαύματος εκείνη τη μαγευτική ώρα, μια μαραμένη βατομουριά κι ένα καχεκτικό άνθος.» – Colette
Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΥΡΙΑ στο γ’ μέρος για τη Sidonie-Gabrielle Colette – γυναίκα-σκάνδαλο, ιέρεια του libertinage και σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης: από τη λογοτεχνία στο μιούζικ χωλ, απ’ τα φιλολογικά και καλλιτεχνικά σαλόνια -όπου συναναστρεφόταν, μεταξύ άλλων, τον Ανατόλ Φρανς, τον Προυστ, τον Βαλερύ, τον Ραβέλ και τον Ντεμπυσσύ-, στη σκηνή του Μουλέν Ρουζ, ερωτική, αντισυμβατική, ανδρόγυνη, το κορίτσι από τη Βουργουνδία επαναπροσδιόρισε τα όρια της (αυτο)βιογραφικής μυθοπλασίας, τα έκανε όλα με τον τρόπο της -αγκαλιάζοντας εξίσου τον πόνο και την απόλαυση- κι έζησε μια μποέμικη ζωή απενοχοποιημένου «εγωκεντρισμού», σαρώνοντας το Παρίσι της Μπελ Επόκ.
(φωτό: αριστερά η Colette με το κοστούμι της στο μιμόδραμα «Όνειρο της Αιγύπτου», που σκανδάλισε το Παρίσι της Μπελ Επόκ, δεξιά πορτραίτο της Colette σε μπαλκόνι στο Παρίσι του 1900 © Musée Carnavalet / Roger-Viollet)
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη
