Georges Simenon, “Ο Γάτος”
“Τα παιδιά παίζουν μικροπολέμους. Γι’ αυτούς, τώρα, ήταν ο μεγάλος πόλεμος, ακόμα πιο συναρπαστικός. Ο καθένας τους σκεφτόταν τον θάνατο του συντρόφου του, κι ο καθένας τους, περισσότερο ή λιγότερο, ομολογημένα τον ευχόταν, ευχόταν να πεθάνει πρώτα ο άλλος.” – Georges Simenon, “Ο Γάτος”
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ παραμένει στον κόσμο του Georges Simenon -τον οποίο ο André Gide αποτιμούσε ως «τον μεγαλύτερο και πιο αληθινό μυθιστοριογράφο των γαλλικών γραμμάτων»-, μετακινούμενη ωστόσο προς τα «ψυχολογικού τύπου» μυθιστορήματά του: όταν ο φόβος της μοναξιάς παρακινεί δύο εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους ανθρώπους να ενώσουν τη μοίρα τους, η συγκατοίκηση δεν μπορεί να είναι παρά καταστροφική – και το αποτέλεσμα που προκύπτει από την πένα του Simenon ένα θρίλερ δωματίου κλιμακούμενης έντασης, «υποβόσκουσας απειλής και σιωπηρής επιθετικότητας», που μένει αξέχαστο. Ο Marcel Achard σε επιστολή του προς τον Simenon σημείωνε πως θεωρούσε τον «Γάτο» ένα από τα πιο τρομερά και τα πιο εξαιρετικά βιβλία που είχε γράψει – κι εμείς, με τη σειρά μας, πλαισιώνουμε αυτό το ψυχογραφικό tour de force με τη μουσική του Philippe Sarde και τη φωνή της Jeanne Moreau.
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-Παραγωγή-Παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη / Evangelia Koulizaki
