με καλεσμένο τον Νίκο Γράψα
Δευτέρα 23/9, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Είναι πια μια ιστορία – σχεδόν – 40 χρόνων! Ήταν το 1985, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος, με τις «Δυνάμεις του Αιγαίου» να παίζουν με το δικό τους τρόπο τραγούδια της Κωνσταντινούπολης και της Θράκης, της Μακεδονίας και της Κρήτης, της Σμύρνης και της Κέρκυρας. Κάποιοι από τους νεότερους κατοίκους στην πόλη της – τότε – εποχής, ίσως μ’ αυτή την κανταδόρικη διάθεση να πρωτοάκουσαν το «Μήλο μου κόκκινο», το «Μια βοσκοπούλα αγάπησα», ακόμη και το «Χαράματα, η ώρα τρείς». Το συγκρότημα μπορεί να μην ανέπτυξε μεγάλη δισκογραφία μέσα από τα χρόνια, η επιρροή του όμως στη σχέση νεότερων μ’ αυτό το υλικό, υπήρξε αντιστρόφως ανάλογη – αποτέλεσε πραγματική σχολή! Και ξεχωριστά το καθένα από τα μέλη ακολούθησε το δικό του δρόμο ( Χρήστος Τσιαμούλης, Νίκος Γράψας, Μιχάλης Κλαπάκης, Γιάννης Ζευγώλης ) αλλά και ξαναβρέθηκαν μαζί κάποιες φορές, με τελευταία το 2019-20.
Ο Νίκος Γράψας, από το 2000 και μετά, ίσως κράτησε τις μεγαλύτερες αποστάσεις από την …δημόσια έκθεση. Έφυγε και από την Αθήνα και ασχολήθηκε περισσότερο με την μουσική εκπαίδευση στην Ζάκυνθο. Γι’ αυτό και ξαναβρίσκοντάς τον στην Αθήνα, είπα να βρεθούμε στην εκπομπή, να ακούσουμε όσες χωράνε από τις παλιές ηχογραφήσεις που εξακολουθούν να μάς αφορούν – από την επίσημη δισκογραφία των «Δυνάμεων του Αιγαίου» μέχρι νεανικές επιρροές από τον …Νήλ Γιάνγκ! – αλλά και να μιλήσουμε για το παρόν και το μέλλον. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΥΓ : Σκέφτηκα πολλές εναλλακτικές λύσεις για την κεντρική εικόνα της ανάρτησης, νομίζω όμως ότι η πιο ισχυρή ως επιρροή, ήταν ο πρώτος δίσκος των «Δυνάμεων του Αιγαίου». 1985. Αμέσως μετά, βρήκα και μια από τις φωτογραφίες που τράβηξα ο ίδιος, την πιο πρόσφατη φορά που τούς άκουσα μαζί. 9 Σεπτεμβρίου 2019, στο Θέατρο Βράχων.