Δευτέρα 15 και Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7 και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα
Το «Άσπρο πουκάμισο φορώ» και το «Ίσως αύριο», τα πιο γνωστά τραγούδια από τα 14 που ηχογράφησε από το Φεβρουάριο του 1956 μέχρι τον Ιούνιο του 1958 ο Τσιτσάνης με τον Καζαντζίδη. Αλλά υπάρχουν και αρκετά ακόμη που αξίζει να προσέξει κανείς : «Πάρε το δάκρυ μου βοριά», «Το κόκκινο μαντήλι», «Παλιοκόριτσο», «Πού θα μείνω απόψε»… Το κύριο μέρος της συνεργασίας τους στην δισκογραφία, κράτησε περίπου δύο χρόνια. Ο Καζαντζίδης πίστευε χρόνια μετά, ότι « Ο Τσιτσάνης προσπαθούσε να με παρασύρει στα δικά του χωράφια. Κι ότι τραγούδια του Τσιτσάνη είπα, δεν έχουν το δικό μου «λαϊκό» χρώμα. Ήταν περισσότερο… ρεμπέτικα. Μονάχα ένα τραγούδι μου ‘δωσε πονεμένο, κι αυτό αργότερα. Το «Το ‘ξερα πως θα μού φύγεις»… Όλα τα άλλα ήτανε σε δικούς του ρυθμούς, «αλλέγρους» ή ξένους – τέλος πάντων – σε μένα και χωρίς το δικό μου πόνο… Τα ένοιωθα λίγο σαν ξένα σώματα… Τα είπα βέβαια και κάποια άρεσαν κιόλας στον κόσμο. Όμως, δεν ήταν αυτό το ζητούμενο».
Καθώς φτάνει η δεκαετία του ‘60, με την επιμέλεια του Τσιτσάνη και πάλι, ο Καζαντζίδης ηχογραφεί σε δεύτερη εκτέλεση τη «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Τα καβουράκια», το «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι»… Και αργότερα, με τον Γιάννη Αγγέλου στο μπουζούκι, αρκετά ακόμη τραγούδια του Τσιτσάνη… Για να φτάσουμε στα χρόνια του ’90, όταν θα ηχογραφήσει αρκετά από τα τραγούδια του Τσιτσάνη που είχε πρωτοπεί κυρίως ο Πρόδρομος Τσαουσάκης. «Σαν τους παλιούς τους ναυτικούς, που το’ χαν βάρος στην ψυχή τους για κάποιο τάμα που υποσχεθήκανε για το ναυάγιο που σωθήκανε και που ποτέ δεν αξιωθήκανε να το πάνε» – έτσι γράφει με το χέρι του, στο ένθετο του δίσκου του «Ότι δεν είπα».
Στο ξεκίνημα μιας βδομάδας που θα κορυφωθεί την Πέμπτη με μια ολοήμερη αναφορά στον Τσιτσάνη 40 χρόνια από το θάνατό του – «Ο Στέλιος Καζαντζίδης τραγουδάει Βασίλη Τσιτσάνη». Από το 1956 μέχρι το τέλος του. Όλα τα τραγούδια – ή έστω όσα χωρέσουν στο χρόνο μας. Πρώτες και δεύτερες εκτελέσεις. Και μαζί, μια «χαρτογράφηση» της εποχής και της συνεργασίας. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Η φωτογραφία της ανάρτησης, είναι το πρώτο εξώφυλλο με το οποίο τα τραγούδια αυτής της συνεργασίας πέρασαν στη δισκογραφία των μεγάλων δίσκων. Χρόνια του ’80.