Παρασκευή 3/3/23 , 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Η εκπομπή ξεκινάει με την ζωντανή ηχογράφηση της «Χαλασιάς», στη σκηνή της Ρωμαϊκής Αγοράς το 1985, τη στιγμή που η Φλέρυ Νταντωνάκη επιστρέφει μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη και δικαιολογείται για την φυγή της, που είχε προηγηθεί κάτω απ’ τον ενθουσιασμό του πλήθους. Ακούμε στη συνέχεια ηχογραφήσεις της από τα χρόνια του ’80 και του ’70, σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι – κυρίως κάποια που δεν έχουμε συνδέσει με τη φωνή της. Ηχογραφήσεις που έγιναν για το ραδιόφωνο ή κατέγραψαν κοινές τους πρόβες, για την «Μελισσάνθη», τα «Λειτουργικά» και κάποια ακόμη σκόρπια τραγούδια. Τελειώνουμε με μια στιγμή από τον πρώτο της δίσκο, στην Αμερική του 1965, όταν ανάμεσα σε πολλά και απρόβλεπτα, τραγουδάει το «Μάνα μου και Παναγιά» του Μίκη Θεοδωράκη. Έχουν περάσει πια 25 χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή η Φλέρυ Νταντωνάκη. Έρχεται αυτές τις μέρες μια παράσταση, με το έργο του Δημήτρη Οικονόμου «Το τραγούδι της Φλέρυς», σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη και με την Ελένη Κοκκίδου στον ομώνυμο ρόλο. Ίσως σύντομα σταθούμε περισσότερο σ’ αυτήν, στους συντελεστές της, στις δικές τους εικόνες από την Φλέρυ Νταντωνάκη. Ελάχιστα θα σταθούμε σ’ αυτή την εκπομπή στην πορεία της, σε σκέψεις που γεννά αυτή η πορεία, ή σε έρευνες που έχουν γίνει γι’ αυτήν. Έχουν καταγραφεί τόσα πολλά αυτά τα 25 χρόνια. Με αφετηρία την ταινία του Αντώνη Μποσκοΐτη «Φλέρυ, τρελή του φεγγαριού» (2002), αλλά και μέσα από δύο τεύχη του περιοδικού «Μετρονόμος», τέλη του 2004 και πιο πρόσφατα, στα τέλη του 2020 που έχει επιμεληθεί κατ’ εξοχήν ο ίδιος, δίνοντας μάλιστα την υπόσχεση ότι, καθώς η έρευνα συνεχίζεται πάντα, ίσως κάποια στιγμή η αρχική ταινία του 2002 επεκταθεί από τα 30 στα 90 λεπτά, αρκεί να παραπέμψουμε σ’ αυτά… Στόχος μας αυτή την ώρα είναι περισσότερο να ακουστεί η φωνή της και μάλιστα, σ ένα υλικό που δεν έχει εκδοθεί επίσημα με τις δικές της ερμηνείες. Πάντα, με τη διάθεση του «Παρ’ το αλλιώς… θα βρεις!»