Στην τελική ευθεία για να «κάψουμε» τον Καρνάβαλο και να προστάξουμε τη… ζωώδη φύση μας να ξεκινήσει την πορεία της προς την Σαρακοστή και την πνευματική της αναγέννηση. Συντροφιά πρωί της Τυρινής (8 με 10) στο Δεύτερο Πρόγραμμα κι έχουμε λίγες ώρες ακόμη για ν’ αφεθούμε στη χαρά της Αποκριάς και στις συμβολικές παραβάσεις που επιτρέπει.
Και του χρόνου!
- Ποιος Ευρωπαίος διοργάνωσε τις πρώτες αποκριάτικες εκδηλώσεις στη νεότερη Ελλάδα;
- Πώς πέρασε η Αποκριά στη λογοτεχνία;
- Είναι αμαρτία ο…χορός του διαβόλου;
- Ποια είναι τα…γλυκά βασανιστήρια της Αποκριάς;
- Πετούσαν χαρταετό οι αρχαίοι Έλληνες;
- Ποια γιορτή της Αποκριάς σημαίνει «αυτός που τρώει τα κουκιά»;
- Ποιο αρχαίο τελετουργικό διέσωσαν βλάχοι ποιμένες το οποίο έχει ενταχθεί στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς;
- Ποιο είναι το Κομιτάτο της Αποκριάς και γιατί οι Αθηναίοι του χρωστούν ευγνωμοσύνη;
- Ποιο δημοφιλές λαϊκό ποτό ανακαλύφθηκε κατά τύχη;
- Γιατί «όταν ο έρωτας φύγει, το κενό θυμίζει χώρο εγκλήματος;»
Και ο πίνακας. «Το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας» του Σπύρου Βασιλείου (1950). Ένα πράσινο λαμαρινένιο τραπεζάκι καφενείου και παραδοσιακά εδέσματα της ημέρας: λαγάνα, ελιές, χαλβάς και χόρτα αλλά κι ένας χαρταετός που περιμένει υπομονετικά να σκίσει τον ουρανό. Καθαρά Δευτέρα του 1925, ο Σπύρος Βασιλείου- σπουδαστής τότε της Σχολής Καλών Τεχνών- συγκέντρωσε συμφοιτητές στο σπίτι του για να τους μυήσει στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που είχε η Καθαρά Δευτέρα στη γενέτειρά του, το Γαλαξίδι. Η γιορτή έγινε θεσμός και για 60 ολόκληρα χρόνια στεγάστηκε στο θρυλικό σπίτι/ατελιέ του ζωγράφου, στην οδό Γουέμπστερ 5, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.
«Έχει η ζωή γυρίσματα» Μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου. Σελίδες πολιτισμού, ιστορίες για την Τέχνη και την επιστήμη, πρόσωπα γνωστά και άγνωστα που οι επιλογές τους άνοιξαν δρόμους, ερωτήσεις που γεννούν αναπάντεχες απαντήσεις, σε μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στο Δεύτερο Πρόγραμμα, συντροφιά με τη Λίτσα Τότσκα. Όπως είπε και ο Σοφοκλής: «Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως»