Ζακλιν Κόχραν

Όνειρο της να πετάει. Ήταν όμως γυναίκα και αυτό, για την εποχή και τη χώρα της, ήταν κακό. Όσο ο “Θείος Σαμ” είχε ανάγκη, τόσο αυτήν όσο και τις συναδέλφισσες της, όλα καλά. Δηλαδή σχεδόν. Όταν ο πόλεμος τελείωσε δεν τους έδωσαν ούτε τα ναύλα να γυρίσουν σπίτια τους. Η Ζακλίν Κόχραν θα πάρει τη ρεβάνς από έναν κόσμο, που ήθελε τη γυναίκα στην κουζίνα, στις 18 Μαίου του 1953 όταν θα σπάσει το φράγμα του ήχου.