“Μεγάλωσα ξυπόλητο παιδί στις αμμουδιές της πατρίδας μου, όπου έβαζα στ’ αυτιά μου τα κοχύλια της θάλασσας να ακούσω τη βουή του ωκεανού. Δεν ήξερα να αποζητώ την ομορφιά, μα η ομορφιά ξεδιπλωνόταν ολόγυρά μου. Δεν ήξερα να αποζητώ τη λεβεντιά. Μα η λεβεντιά με συνέπαιρνε μέσα μου από τις ιστορίες του παππού μου. Αφήστε να παινέψω την πατρίδα μου. Το αξίζει. Έγινα ηθοποιός όπως θα μπορούσα να γίνω και σιδηρουργός. Ήθελα να ξοδιάσω όσες δυνάμεις κρύβαν τα μπράτσα μου και η ψυχή μου»… Ο μεγάλος Μάνος Κατράκης “έφυγε” στις 2 Σεπτέμβρη του 1984.
Κατέβασε την εφαρμογή για κινητές συσκευές
Λήψη
Όχι, ευχαριστώ