Για το πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας και την ανάγκη συνολικού κεντρικού σχεδιασμού αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης αναφέρθηκε ο καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων Νικήτας Μυλόπουλος, μιλώντας στην εκπομπή «Εδώ και Τώρα» του 102FM της ΕΡΤ3.
«Η λέξη κλειδί είναι η διόδευση της πλημμύρας. Γι’ αυτό λέω ότι χρειάζεται ολιστική προσέγγιση και θωράκιση. Λείπει το ολιστικό σχέδιο. Τα έργα που προκηρύσσονται και οι λύσεις είναι λίγο αποσπασματικά. Όντως έχουν ξεκινήσει κάποια έργα, αλλά αφορούν σε αποκατάσταση μικρών αναχωμάτων, κλπ. Το πρώτο μου σχόλιο είναι αυτό που λέμε στο χωριό μας: too little, too late. Η αίσθησή μου είναι ότι λείπει η αντιπλημμυρική προσέγγιση, θωράκιση. Αυτό απαιτεί έναν πολύ βαθύτερο χωρικό και υδραυλικό σχεδιασμό. Επίσης δεν άκουσα κάτι σχετικό. Ξέχασαν τελείως ένα από τα βασικότερα, τη διάνοιξη των ποταμών. Αυτό το “δώστε πίσω στη φύση τον χώρο της”, για το οποίο είχε γίνει και συζήτηση πέρσι και είναι η τάση της Ευρώπης να δίνονται πίσω τα ποτάμια, όχι μόνο να καθαρίζονται. Ακόμη και η εξαγγελία τριών φραγμάτων, που έχουν εξαγγελθεί πολλές φορές στο παρελθόν, και της διώρυγας της Γυρτώνης, είναι λίγο έωλο όλο αυτό» επισήμανε ο κ. Μυλόπουλος.
Και πρόσθεσε: «Χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο θωράκισης στα ακραία φαινόμενα, που θα συνδυαστεί με ένα σχέδιο αντιμετώπισης των φαινομένων κλιματικής αλλαγής. Χρειάζεται ένας σχεδιασμός υποβάθρου, βασικών έργων για την προσαρμογή μας στην κλιματική κρίση, για την αύξηση της κλιματικής ανθεκτικότητας. Η γνώμη μου είναι ότι είναι η πολιτική αντίληψη της κυβέρνησης είναι σε άλλη κατεύθυνση. Το μυαλό δεν είναι στον σχεδιασμό και την πρόβλεψη, αλλά στην αποκατάσταση, με τις αποζημιώσεις. Σαν να πρόκειται για ασφαλιστική εταιρία. Αυτό γιατί τα μέτρα είναι πανάκριβα, απαιτούν σχεδιασμό και ποιος ξέρει τι θα βγει στην επιφάνεια από τις παθογένειες της Ελλάδας… Έχουμε εκταμιεύσει μόνο το 1% των κονδυλίων για την κλιματική αλλαγή. Φοβάμαι ότι αφήνουμε και πολλά κονδύλια ανεκμετάλλευτα, ότι καθυστερούμε πάρα πολύ. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος.»