Στις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία από τις διακηρύξεις , αλλά και τις πρώτες αποφάσεις της διοίκησης Τραμπ αναφέρθηκε ο καθηγητής της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, μιλώντας στην εκπομπή «Αίθουσα Σύνταξης»/ του 102FM της ΕΡΤ3.
«Αυτή η δεύτερη θητεία Τράμπ εκτιμώ ότι θα είναι πιο τολμηρή και ριζοσπαστική από την πρώτη θητεία Τραμπ, καθώς και οι συστημικές αντινομίες στην παγκόσμια οικονομία είναι πιο έντονες και ο ίδιος φαίνεται ότι είναι πιο έτοιμος να ασκήσει μια πολιτική πιο απόλυτη και κάθετη. Ήδη με τις πρώτες του επιλογές που είναι συναρτώμενες με την επιλογή συγκεκριμένων δασμών στις γειτονικές του χώρες(Καναδάς, Μεξικό, Κολομβία κ.α.) , αλλά και η διακήρυξη επιβολής δασμών στις ευρωπαϊκές χώρες, είναι αφενός μια προσπάθεια για να αναδείξει την τόλμη του και αφετέρου να κρίνει από τη συμμόρφωσή τους, εάν του κάνουν το χατίρι και αυξήσουν τις πολεμικές τους προμήθειες και τους εξοπλισμούς τους από την αμερικανική πολεμική βιομηχανία», επισήμανε ο κ. Ζαρωτιάδης.
Και πρόσθεσε:
«Θα δούμε λοιπόν εάν μπλοφάρει θέτοντας μαξιμαλιστικούς στόχους και το συναρτά από το εάν θα γίνει το χατίρι της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ, όπως και άλλων κλάδων της αμερικανικής οικονομίας. Τα εννοεί; Κρατώ μια επιφύλαξη για την ένταση εφαρμογής των μέτρων και το πόσο η Ευρώπη θα θελήσει να τον ακολουθήσει. Ως προς τη σχέση των ΗΠΑ με την Κίνα υπάρχουν κάποιες πρώτες ενδείξεις, αλλά φαίνεται ότι ισχύει το «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και ο θεριό το Γιάννη». ΗΠΑ και Κίνα στη νέα εποχή Τράμπ αντιλαμβάνονται ότι μια σύγκρουση μεταξύ τους δεν θα ωφελήσει κανέναν. Το παιχνίδι δεν παίζεται τόσο στα προϊόντα αλλά στις υπηρεσίες και κυρίως στον τομέα των πληροφοριών. Άλλωστε συγκεντρώνει γύρω του, τους φεουδάρχες της πληροφορίας αλλά η δασμολογική πολιτική του θα είναι απόλυτη απέναντι στην Κίνα.
Ως προς τη σχέση των ΗΠΑ με την Ε.Ε. βρίσκει τη δεύτερη σε μια θέση μειονεκτική. Ο βασικός λόγος συγκρότησης της ΕΕ ήταν να δημιουργηθεί μια Ενιαία Αγορά που θα γίνεται σεβαστή λόγω του όγκου της, το οποίο μέχρι ενός σημείου επιτεύχθηκε. Αλλά δεν συνοδεύτηκε από μια πολιτική συνεννόηση. Φαίνεται ότι μόνο με την οικονομική και νομισματική ενοποίηση και όχι την πολιτική και θεσμική, είναι εκεί όπου χωλαίνει και δίνει το περιθώριο στις ΗΠΑ να κάνει το παιχνίδι της.Το τεχνολογικό της προβάδισμα δεν είναι τόσο μεγάλο. Παραμένει η ισχύς αλλά και το μέγεθος της αγοράς τους, με συναλλαγματικό μέσο το δολάριο. Εκτιμά ότι η αυτάρκεια στην παραγωγική της οικονομία θα αντισταθμίσει τις όποιες συνέπεις από τον πληθωρισμό.
Ως προς τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία θα είναι μεγάλες, αλλά έμμεσες. Η όξυνση του προστατευτισμού δεν θα επηρεάσει άμεσα αλλά έμμεσα τα δικά μας προϊόντα, δηλαδή οι υπηρεσίες, όπως οι τουριστικές, τα ναυτιλιακά και τα αγροτικά προϊόντα. Όλη αυτή η εξέλιξη με τον Τραμπ για τους δικούς μας πελάτες θα έχει επιπτώσεις σε αυτούς που εξάγουμε. Θα υποστούν σημαντική μείωση. Μου θυμίζει την περίοδο πριν από το 2010 .Δεν άλλαξε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας. Αντλήσαμε, αλλά δεν αξιοποιήσαμε τους πόρους από τα κοινοτικά χρήματα. Υπάρχουν οι ευθύνες και άλλων θεσμών πέραν της κυβέρνησης , όπως τα επιμελητήρια κ.α. Η χώρα παραμένει ένας οργανισμός στο διεθνές γίγνεσθαι που πιο πολύ αγοράζει, παρά πουλά. Παρότι οι επενδύσεις έχουν αυξηθεί, επικεντρώνονται κυρίως στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα, χωρίς να υποστηρίζουν ουσιαστικά την παραγωγική ανάπτυξη».