«Εκατό χρόνια ελληνικής δισκογραφίας» ξεδιπλώνονται στη συναρπαστική σειρά ντοκιμαντέρ που μεταδίδεται από την ΕΡΤ κάθε Κυριακή με αφηγήτρια τη Χάρι Αλεξίου. Και, μ΄ αυτή την αφορμή, η αγαπημένη τραγουδίστρια και τραγουδοποιός μιλά στον Φώτη Απέργη γι’ αυτή την εμπειρία της.
«Θα περάσουν από την οθόνη όλες οι τάσεις του τραγουδιού και της δισκογραφίας ανεξαρτήτως γούστου. Αυτό μ’ ενδιέφερε πάνω απ’ όλα. Η πρόθεση ήταν να ειπωθούν τα πράγματα όπως έχουν γίνει. Και βέβαια, να ειπωθούν με τον πιο έγκυρο τρόπο», λέει η Χ.Αλεξίου στο podcast, που μεταδόθηκε την Κυριακή 16 Μαρτίου στις 14.00 από το Δεύτερο Πρόγραμμα και από τη Δευτέρα 17 Μαρτίου εντάσσεται στο ΕRT εcho στη σειρά Flashback.
Ενθουσιασμένη από το τηλεοπτικό «ταξίδι» της, η καταξιωμένη καλλιτέχνις μάς καλεί μαζί της με σπάνια ντοκουμέντα στα πρώτα χρόνια της ελληνικής δισκογραφίας, όταν οι ηχογραφήσεις γίνονταν μπροστά σ’ ένα χωνί και ο ήχος χαρασσόταν σε μια πλάκα από κερί. Στη ραδιοφωνική συνέντευξή της, όμως, μιλά και για πολλά άλλα:
Για την ανακάλυψη της καλής μουσικής:
«Πρέπει να είσαι εραστής της μουσικής. Να μην είσαι κουτσομπόλης. Να είσαι παρών και να ξέρεις πραγματικά να την απολαμβάνεις».
Για τα τραγούδια της γενιάς της:
«Έχουμε αποθηκεύσει απίθανους θησαυρούς τους οποίους μάλιστα δεν έχουμε ανακαλύψει. Έχουμε μουσική τροφή για πολλά χρόνια ακόμα και δε χρειάζεται να γκρινιάζουμε».
Για τον σημερινό πληθωρισμό των μουσικών πληροφοριών:
«Η ευκολία της εποχής μας μάς έχει απομακρύνει από τη διαδικασία και τη χαρά της ανακάλυψης. Καταφθάνει περισσότερη πληροφορία απ’ όση χρειαζόμαστε, αλλά και μπορούμε να εκτιμήσουμε. Έτσι, την πετάμε και πιο γρήγορα».
Για τη μουσική των νέων:
«Δεν πειράζει αν δεν καταλαβαίνω τη μουσική του δεκαεξάρη. Είναι δικός του ο αγώνας για να φτιάξει την έκφραση της εποχής του».
Για τη συνεργασία της με τον Λεξ και άλλους νέους καλλιτέχνες στον τελευταίο της δίσκο:
«Πολλοί μιλούν γι’ αυτά που υποτίθεται ότι δεν πρέπει να ακουμπάμε. Όμως, αν το ακουμπήσω με τρυφερότητα;»
Αλλά και για τη συναυλία του Μπομπ Ντίλαν που είδε στο Παρίσι:
«Δεν έχει σημασία αν δεν ακούω τα τραγούδια του. Ήθελα να πάω να βρεθώ στον ίδιο χώρο, να τιμήσω αυτόν τον άνθρωπο που είναι μέρος της σύγχρονης ιστορίας».