Περνάει, τραγουδάει κάνοντας τη μέρα νύχτα, μεταφέροντας μας κάπου αλλού, ακόμα και πίσω στο παρελθόν.
Τότε που ήμασταν 21, η πόλη είχε κέφια και ζωή, αντέχαμε το ποτό, είχαμε φίλους, αγκυροβολούσαμε σε ένα μπαρ και τους περιμέναμε. Εκεί πάμε για λίγο. Με ένα μπλοκάκι για παρέα και νυχτερινά ποιήματα. Με soundtrack τα ποτά που κυλούσαν στα ποτήρια, τη μουσική του μπαρ ή ενός ωραίου live.