Μαριλένα Μαραγκού

στα χθόνια δώματα β': το έσχατο βάθος «Στη νεωτερική εποχή οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει, και έχουν αρνηθεί τη σχέση τους με τη χθόνια σφαίρα: δεν κατοικούν πλέον στη Χθόνα, αλλά μόνο στη Γαῖα (...) Όσο περισσότερο χάνουν την εξοικείωσή τους με τα αβυσσαλέα βάθη της Χθονίας, τόσο περισσότερο η αξια...

στα χθόνια δώματα : Γαία και Χθονία «Στη Ρώμη, ένας κυκλικός λάκκος, ονομαζόμενος mundus, ο οποίος, σύμφωνα με το μύθο, είχε σκαφτεί από τον Ρωμύλο όταν ιδρύθηκε η πόλη, συνέδεε τον κόσμο των ζωντανών με τον χθόνιο κόσμο των νεκρών. Ο λάκκος, σφραγισμένος με μια πέτρα που αποκαλούνταν manalis lap...

Ελεγεία στην ύφανση O άνθρωπος από την αρχαιότητα συνέδεε τον κόσμο που τον περικλείει και τις ενεργειακές δυνάμεις του σύμπαντος με την διαδικασία της ύφανσης –μια διαδικασία διαπλοκής νημάτων που, εκτός από χρηστικό είχε και πολύ έντονο συμβολικό ρόλο. Ο τρόπος που συμμετέχει το σώμα αλλά και ο τρόπος κατασκευής του πλ...

Η Ανέμη της Ελπίδας Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, έτσι ξεκίναγαν τα παραμύθια μιας άλλης εποχής, όταν η ανέμη υπήρχε σε κάθε σπίτι. Στα ομηρικά έπη, οι Μοίρες κλώθουν την ανθρώπινη ζωή, που κόβεται, όταν το αδράχτι σταματήσει την περιστροφή του. Σύμφωνα με την μεγάλη θέαση του Πλ...

[ αναμνηστική λήθη ] Η λήθη μοιάζει με τραγούδι Που, απαλλαγμένο από ρυθμό και μέτρο, περιπλανιέται. (“Forgetfulness”, Harold Hart Crane,μτφ. Αρεταίος Μπεζάνης) Εφόσον η μνήμη είναι κατασκευή, και η ίδια η πράξη της ανάκλησης μιας μνήμης μπορεί να αλλάξει ή ακόμα και να αντικαταστήσει αυτή...

Το Θέατρο της μνήμης Η μνήμη είναι κατασκευή, μια αναπαράσταση μιας εικόνας του παρελθόντος. Το Θέατρο της Μνήμης, έργο του αναγεννησιακού φιλόσοφου Giulio Camillo Delminio, είναι μια χωρική κατασκευή που συνδυάζει τις έννοιες της αρχιτεκτονικής, της γλώσσας και της μνήμης: μια δομή που παρέχει τ...

H θάλασσα αποτελεί ανέκαθεν έναν έτερο τόπο με ιδιαίτερη μεταμορφωτική δύναμη. Σύμφωνα με την 6η αρχή των ετεροτοπιών του Μισέλ Φουκώ «Το πλοίο δεν είναι παρά ένα κομμάτι που επιπλέει στο χώρο, ένας τόπος χωρίς τόπο, που ζει για τον εαυτό του, που κλείνεται στον εαυτό του και αφήνεται ταυτόχρονα στην απεραντο...

Την άνοιξη του 1927 βροχοπτώσεις άνευ προηγουμένου έσπασαν τα αναχώματα του ποταμού Mississippi, πλημμυρίζοντας 70.000 στρέμματα. Στον απόηχο της σκληρής και αδιάφορης κυβερνητικής στάσης στην καταστροφή που αντιμετώπιζαν, οι μαύροι μουσικοί του Delta δημιούργησαν μια μουσική έκρηξη: τραγούδια που αποτύπωναν όχι μ...

Τα δέντρα είναι κοινωνικά πλάσματα και η ευημερία τους εξαρτάται από τη κοινότητα τους. Κάθε δάσος είναι ένα οικοσύστημα ασύλληπτων συνάψεων και επαφών που ξεπερνούν ακόμα και τις δις συνάψεις του ανθρώπινου εγκεφάλου. Τα δέντρα λέει αισθάνονται και είναι φορές που είναι χαρούμενα και άλλες φορές ...

Στον πρόλογο της εκλογής των ποιημάτων του «Το ρόδο του χρόνου» ο Κινέζος ποιητής Μπέι Ντάο καταλήγει ως εξής: «Κάποτε, σε ένα από τα παλαιότερα ποιήματά μου έγραψα τους παρακάτω στίχους: «η ελευθερία δεν είναι παρά η απόσταση, ανάμεσα στον κυνηγό και τον κυνηγημένο». Όταν κυνηγάς την ποίηση καταλή...

[ το μπλε φεγγάρι της θάλασσας ] Η Σελήνη, «φλογάτη, γελαστή, ζεστή» όπως την χαρακτηρίζει ο Άγγελος Σικελιανός στο «Θαλερό», γεμίζει τον αυγουστιάτικο ουρανό. Σε μια χρονιά με 13 φεγγάρια, δύο φεγγάρια, τον Αύγουστο συνήθως, και απόψε, την τελευταία νύχτα του Αυγούστου, νύχτα δεύτερης υπερπανσέληνο...

[ το νερό είναι το φτυάρι της ακτής ] Στην κινεζική παράδοση ο νεροβούβαλος συνδέεται με μια στοχαστική ζωή. Πάνω σε έναν νεροβούβαλο λέγεται ότι αποσύρθηκε στο τέλος της ζωής του ο θεμελιωτής του Ταοϊσμού, Lao Tzŭ, τον 6ο π.X.αιώνα, στο Σετσουάν. Οι αρχιμουσικοί της επαρχίας του Σετσουάν ενώνουν τ...

[ τοπία του βυθού ] «Ο χρόνος και η παλίρροια δεν περιμένουν κανέναν». (G.Chaucer,14ος αιώνας)  Δύο φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, το νερό πλησιάζει τη στεριά και μετά απομακρύνεται, αποκαλύπτοντας τον βυθό της θάλασσας, τις τοπογραφικές διαστρώσεις και τους μικροοργανισμούς, εναποθέτοντας τ...

[ Ωκεανός από Γάλα ] Ο Kshira Sagara είναι στην ινδουιστική κοσμολογία, ο Ωκεανός από Γάλα : ο πέμπτος από το κέντρο των επτά ωκεανών. Όπως μνημονεύεται σε πολλά αρχαία κείμενα, η ανάδευση του Κοσμικού Ωκεανού (Γαλαξία) προκειμένου να αποκτηθεί η Amrita , το νέκταρ της αθάνατης ζωής, ήταν ένας διαρκής αγώ...

[ μουσικές εικόνες του επιπλέοντος κόσμου ] La Mer: η ιμπρεσσιονιστική σύνθεση του Claude Debussy χρησιμοποιεί ένα πλήθος υδάτινων παραστάσεων που προκαλούν την αίσθηση της ταλαντευόμενης κίνησης των κυμάτων, και στο εξώφυλλο της πρώτης κυκλοφορίας εμφανίζει το «Μεγάλο Κύμα στα ανοιχτά της Καναγκάο...

[ όλα τα ποτάμια χύνονται στη θάλασσα ] «Όλα τα ποτάμια χύνονται στη θάλασσα, όμως η θάλασσα δεν γεμίζει. Στον τόπο όπου ξεκίνησαν, εκεί γυρίζουν πάλι.» Αυτά τα λόγια του Εκκλησιαστή, υιού του Δαυίδ, που αναφέρονται στον κύκλο του νερού, εμπεριέχουν τη ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, σε σχέση μ...

[ το μυθικό νερό μέρος_β: το Μάτι της Θάλασσας ] Στη σλάβικη μυθολογία και λαογραφία το νερό (voda) είναι ένα εξέχον οριακό, μεταιχμιακό βασίλειο: είναι το στοιχείο που χωρίζει τον κόσμο των ζωντανών από τον κόσμο των νεκρών – ιδιαίτερα τα ποτάμια. Η σλαβική λέξη για τη χώρα των νεκρών (navь) σχε...

[το μυθικό νερό μέρος_α : χαμένος ποταμός] Το ποτάμι είναι σύμβολο αμφίρροπο˙ αντιστοιχεί στη δημιουργική δύναμη της φύσης και του χρόνου. Το Ποτάμι της Ζωής είναι η περιοχή του θείου, ο μακρόκοσμος˙ το Ποτάμι του Θανάτου είναι η εκδηλωμένη ύπαρξη, ο κόσμος της αλλαγής, ο μικρόκοσμος. Η «επιστρο...