Λιγεια

Τζιουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντουζα _ Λιγεια [... Και τότε την είδα, χαμογελούσε. Δεν ήταν ένα χαμόγελο σαν το δικό σας, μπασταρδεμένο μ’ ένα δεύτερο συναίσθημα: καλοσύνη, ειρωνεία, συμπόνια. Εκείνο το χαμόγελο εξέφραζε μόνο τον εαυτό του, μια κτηνώδη χαρά της ύπαρξης». Ο καθηγητής τυλίγεται από πνευματικ...