Siavash Amini

[In_girum_imus_nocte_et_consumimur_igni_ β | ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ] Ανάμεσα σε ένα εορταστικό κλίμα υποχρεωτικής εξωστρέφειας και χαράς, ο παρΑξενος_ελκυστΗς παραμονή της μεγαλύτερης νύχτας του χρόνου, του χειμερινού ηλιοστάσιου – της πιο σκοτεινής μέρας – ακολουθώντας το πέρασμα του χρόνου και την πορεία του ήλιου κατά την οποία η ψυχή του ανθρώπου αποβάλλει τα πάθη και πορεύεται προς την πνευματική της αναγέννηση, κάνει κύκλους μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πριν αναλωθεί από την «φωτιά» των γιορτών. Μια περιπλάνηση που, όπως και η ταινία του Debord, τελειώνει με τον υπότιτλο: ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.

στα χθόνια δώματα β': το έσχατο βάθος «Στη νεωτερική εποχή οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει, και έχουν αρνηθεί τη σχέση τους με τη χθόνια σφαίρα: δεν κατοικούν πλέον στη Χθόνα,...